Naamloos deel 11

3.1K 162 29
                                    

Ik liep naar de stoel waar ik moest zitten, maar zag dat de stoel naast het raam leeg was en besloot daar maar te zitten.

Ik keek nog om me heen om te kijken waar derest zaten maar ik zag ze niet. Ze zouden vast aan de andere kant zitten. Ik pakte m'n telefoon om hem uit te zetten want ik heb zo'n vlieg angst.

Ik zag dat ik allemaal sms'jes had van Ilias.

{Lineya doe normaal alsjeblieft}
{Ik kan niet zonder je}
{Alsjeblieft reageer}
{Tweried opdonderen ik ga geen moeite doen voor zo'n hoer als jou}

Ik keek met open mond naar het laatste bericht en brak in tranen uit. Ik deed m'n telefoon uit en stopte hem weg.

Ik keek huilend uit een raam waar ik allemaal vliegtuigen zag staan die zicht klaar maakte om te vertrekken.

"Uh je zit op m'n plaats" hoorde ik een zware stem plots zeggen.

Ik zag een mooie jongen van rond de 20 me arrogant aan kijken, hij had donkergroene met oranje ogen, mooi haar naar de zijkant gezet, een breed postuur en zulke mooie tanden.

"Je kan ook gewoon daar zitten" zei ik ook arrogant

"Nee ga jij maar daar"

Ik stond op om naar het gangpad te lopen maar ik viel tegen hem aan.

"Kun je niet uitkijken joh rare man"

"Uitkijken, jij viel tegen mij aan ja"

Ik keek hem droog aan en wachtte tot ie zat.

Toen die eindelijk na jaren zat ging ik ook zitten.

Ik zag dat ie z'n oortjes in deed en hoorde Koran.

Wow echte trouwmatriaal dacht ik. Ik pakte ondertussen m'n iPod en zetten muziek op.

We stegen op en ik voelde hoe m'n ogen zwaar werden.

~

Ik deed m'n ogen langzaam open en voelde dat m'n hoofd tegen iets hards lag.

Ik zag de jongen naast me met z'n hoofd op m'n schouder en ik lag met m'n hoofd tegen de zijne.

"Hé ga is weg je doet me pijn" zei ik zacht

De jongen schrok wakker en hij keek me heel scheef aan.

"Is er wat te zien"

Hij keek me scheef aan en schudde met z'n hoofd.

Ik keek hem droog aan en pakte m'n iPod, ik keek wat rond door m'n foto's en zag een foto van mij en Ilias.

Ik probeerde me te bedwingen maar m'n tranen stroomde naar beneden.

"Ewa heyak man niet zo huilen, wil je aandacht ofzo"

"Wat wil je aandacht, mag en kan huilen wanneer ik wil joh mogool"

"Pardon mogool, tfoe raar wijf"

"Rare flikker"

Hij wou wat zeggen maar gelukkig kwam de stewardess aan en vroeg ze of we wat willen eten.

"Doe maar flesje water" zei de irritante jongen

"Is goed en u mevrouw"

Onbeschrijfelijke liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu