PERESTİŞ

590 16 90
                                    


"Seviyorum baba, oldu mu, aşık oldum, anlar mısın sen aşktan, öyle gelip yapışıyor ruhunun derinliklerine, düşlüyorsun onu, mecburmuşsun gibi... diğer bütün güzelliklerden kaçınarak, günah işlemeden ceza çekmek gibi, ona tutuklanıyorsun. Amaçsız, ne yaptığını bilmeden, ne istediğini bilmeden, neden olduğunu bilmeden özlüyorsun öylece, bir tek ona tutunabilecek gibi seviyorum işte." "Bilirim tabi aşkı, ben bilmem de kim bilir oğul, sen benim aşkımı en yakından gören değil misin?" Ben bu düzen uğruna neler feda ettim bilirsin değil mi, feda ettiğimi bile kabul etmedim ya. Öte dünya sevgisi için nice sevgileri yok etmişim, onun için yaşamışım bir tek. Kimin ne dediği hak getire, şimdi anlarsın beni oğul, sana kim ne derse ha bu kulağından girer bundan çıkar, neyi seviyorsan ona koşarsın, o çıbanı deşmessin. Sen buna aşk de ben perestiş. He yanlış mıdır, doğru mudur bilemedim, dersin ya ona tutuklanırsın, heh öyledir bir suçum yoktur ama suçlardan kaçacağım diye hapsolmuşum ben ona, korkarsın oğul ondandır kurtulmak için hiçbir şey yapmayacak olmam, o olmadan anlam kalmaz ki dünya da. Dünya odur sana. Güzellikleri kim ne eyleye, yeter ki aşk olsun. Hah ben dünyamdan vazgeçemem senden geçersem bile, eğer sende ondan vazgeçmezsen..."


Kitap TanıtımlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin