Elveda

30 5 0
                                    

Kolumu sıkan doktorun elini kolumdan çekmesini şöyledim. Neden dışardaydım. Sanki masallardaki o üç elma çürük çıkmış ve benim kafama art arda düşmüştü. Şimdiyse polyana oynamanın zamanı bitmişti gerçkleri görme zamanı gelmişti. Ne annem ne babam vardı bir ay içinde bütün hayatım alt üst olmuştu. Bu yaşadıklarım bana pek bir şey kaybettirmemişti aslında. Annemi babamı kaybetmiş. Gülmeyi unutmuştum. Asla mutlu olamıycaktım mesela yok olmuştum sıtmalı kelimelerin boğazıma yapıştığı anlardaydım. Konuşturmuyorlardı beni. Artık ne o eve gidebilirdim nede başka yerlere. Benim yeni yuvam belliydi artık. Kız yetiştirme yurdu. Napıcağım hakkında hiç bir fikrim yoktu. Reva nın babasına sordum ben napıcam diye. Bize gelmeni çok isterdik ama malum deyip lafı yuvarlayı verdi. Tamam tamam bahanelere hiç gerek yoktu. Beni istemedikleri her halinden belliydi. Beni oradaki yetiştirme yurduna burakmalarını söyledim. Oraya gidip beni kayıt ettirdiler. Son olarak yanımda bir abiyle eşyaları almam için beni eve yolladılar. Eve doğru yürüyerek gittik. Eve geldiğimizde kapıyı açmak için derin bir nefes alıp açtım. Ben kokuyordu annem kokuyordu babam kokuyordu. Anılarım canlanmıştı gözümün önünde tekrar yaşamıştım o saatleri. Eve ilk defa geliyormuş gibi her ayrıntısına her köşesine uzun uzun baktım. Bütün çerçevelerimi resimlerimizi topladım annemin ve babamın en sevdiği kazaklarını aldım yanıma belki yüzleri gitsede aklımdan kokuları kalsın yanımda dedim sonra kendi eşyalarımı toplayıp evden çıktım. Son sözlerimi söyledim burada elveda hayat elveda anılar

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 21, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

O Kadarını Yapmaz DedimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin