Mode voor Dummies

Hoofdstuk 5

Na de colleges gingen we gelijk naar het shopcentra. Andrea was druk en praatte over en alles en nog wat. Ik maakte me zorgen om mijn geld. Ik kon niet zoveel uitgeven. En aan mijn broer vragen voor geld wilde ik ook niet... Ik besloot om het gewoon af te wachten.  Opgewonden trok Andrea me de eerste beste winkel in.

'Dit is zo'n geweldige winkel...' zuchte ze. Doelgericht keek ze door de kleding rekken naar kleding voor mij. Onbeholpen stond ik er maar en beetje bij en klungelde wat met de kledinghangers. De zware bas in de muziek dreunde in mijn oren. Maar op een gegeven moment vind ik mijzelf en stond ik net zo ijverig mee te zoeken met Andrea. We hadden onze armen vol hangen met kleding en lachend doken we de paskamers in. 

'Ik weet zeker dat het zwart jurkje je geweldig gaat staan!' En ze keek me  oprecht stralend aan. Ik glimlachte terug en voelde me gevleid door haar woorden. Snel trok ik het gordijn dicht. Ik trok het zwarte jurkje aan. En toen tot mijn eigen ongenoegen trok ik de oude kisten aan wie Andrea aan me gegeven had. Ik schoof het gordijn opzij. Andrea stond al buiten. 

Haar ogen vergrootten. 'Wauw Emma...' Ik zag haar slikken. Ongemakkelijk draaide ik me naar de spiegel om en staarde naar mijn lichaam. Het zwarte jurkje benadrukte mijn bleke huid en deed mijn ogen nog groter maken dan het was. Mijn dunne taille was nog duidelijker zichtbaar en mijn iets te grote borsten vielen meer op. Conclusie ik vond het... iets wat ik niet echt gewend was. Ik moest wennen maar kon alleen maar besluiten dat ik het best kon hebben. 

'Wat vind je ervan?' Andrea keek me vragend aan en liet haar blik over me heen glijden.' Ik kan alleen maar zeggen dat het je geweldig staat!' En ze gebaarde naar mijn kleding. Ik glimlachte. 'Je hebt gelijk. Het is iets anders dan ik gewend ben maar het kan er mee door.' En met blozende wangen wees ik naar mijn lichaam. Mijn borsten sugererend. 

Een half glimlachje speelde om haar lippen.'Ach ze zijn niks voor niks gemaakt.'