I'm not Dr. LOVE (KATHNIEL FANFIC)

Chapter 61

KATHRYN POV

Papunta ako sa St. John Medical Center para suprisahin ang asawa ko. I brought something to eat for lunch.Medyo matagal-tagal na kasi akong hindi nakakapunta doon. 

Maya-maya pa nakarating narin kami ni Manong. nag park na siya at syempre bumaba na ako. Di alam ni Dan na puounta ako ngayon. Di ko siya tinawagan para masurprise siya. 

Naiimagine ko na ang mukha niya kapag nakita niya ako at syempre ang dala kong pagkain mga paborito pa naman niya ito. 

Tuloy-tuloy lang ako sa pag pasok ng makita ko si Dan may kausap na babae. Di ako pwedeng magkamali it was Dra. Samantha De leon 

Lumapit  pa ako ng konti yes there is no mistake sa itsura pa lang niya kilalang-kilala ko na siya. Napataas tuloy ang kilay. Dahil mas gumanda siya ngayon. mas sexy

Ano na naman ang binabalak niya ngayon to seduce my husband again.

I will not let it happen never. Hindi niya maagaw ang asawa ko never

over my dead body

Bakit ba ako na iinsecure sa kanya. Oo na dyan na ako mas maganda siya sakin mas sexy, maganda naman ako ah.sexy rin naman ako

There's no room for backing out right now kath dont let her steal your husband. Sabi ko sa sarili ko at lumapit na sa kanila

"Dan" Tawag ko kay Dan

"kath" Sabi ni Samantha

"Bakit may iba ka bang iniexpect" Sabi ko

"Akala ko kasi ---" Di ko na siya pinatapos

"Akala mo hiwalay na kami pwes di yun mangyayari" Sabi ko at inirapan siya

"Hangang ngayon nag seselos ka parin sakin" Sabi nito na nag mamalaki pa

"Wow  bakit naman ako mag seselos sayo eh kung dati pa nga inayawan ka na ng asawa ko ngayon pa ba ako mag seselos" Di ko alam kung paano ko yun na sabi pero kitang-kita sa mga mata niya na nasaktan siya sa mga sinabi ko

"Kath will you stop this" Nagulat ako sa pinag salitaan ako ng ganito ni Dan he wants me to stop

"You want me to stop. bakit ano ba ang ginagawa ko" Pasigaw kong sabi wala na akong pakialam

"Your making a comotion here will you stop this" Sabi ni Dan 

Nag walk-out na ako wow ako pa daw ang gumagawa ng gulo. As far as I can remember sinagot ko lang ang tanong ng babaeng yun sakin

I cant believe him He wants me to stop because he know that samantha was hurting Goodness. Dapat ako ang kinakampihan niya eh. Hindi ang babaeng yun Gosh hindi ko na pigilan ang mga luha ko. 

I Cant believe this

Sumakay na ako ng kotse at sinabi kay manong na umuwi na kami. When I got home nakita ko ang mga anak  ko sa living area ng bahay

"Mom" Tawag ni AJ sakin

"Are you crying" Tanong ni Johniece sakin

Di ko na napigilan yinakap ko na si Johniece at napa iyak na ako ng tuloyan. bakit ba ako nasasaktan ng ganito 

"Mom what happened" Si AJ naman ang nag tanong ngayon

Tiningna ko siya habang yakap ko si Johniece "Nothing" Sabi ko at kumalas na sa pag kakayakap kay Johniece

"I'll just Go upstairs Continue what your doing" Sabi ko at kiniss ang mga noo nila 

Umakyat na ako ayaw kong makita nila na nasasaktan ako. At ayaw kong malaman nila na kaya ako umiiyak dahil nasasaktan ako ng dahil sa Daddy nila.

Gosh Di  ko na imagine na magkakaganito kami ni Dan through the years. paano niya to nagawa sakin di ko maisip eh

ang sama talaga ng loob ko sa kanya . 

SOBRANG SAMA