Ένα ζευγάρι κόκκινες γόβες {TYS17 Winner} {GRWattys '15 Winner}

κεφάλαιο 11

Περίμενε στο γραφείο του σκεπτικός. Θυμωμένος.Οργισμένος. Συναισθήματα που τον τελευταίο καιρό τον συντρόφευαν κάθε στιγμή, ακόμη και στον ύπνο του. Σκοτεινά όνειρα με εκείνη.. Θα μου το πληρώσεις αυτό, του ψιθύριζε απειλητικά. Εκείνος,αδύναμος να προσπαθεί να την κάνει να σωπάσει χωρίς επιτυχία. Τα χέρια του άγγιζαν τον λαιμό της....Το γέλιο της αντηχούσε μες το μυαλό του..τον τρέλαινε. Πεταγόταν από το κρεβάτι του φωνάζοντας να σταματήσει, να τον αφήσει ήσυχο επιτέλους... Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί τις τελευταίες μέρες. Ήταν πλέον φανερό στους συνεργάτες του αν και οι δουλειές του πήγαιναν καλά..

Ο Μάρκος μπήκε μέσα. Του έκανε νόημα κι εκείνος ανέφερε όλα όσα συνέβησαν στο νεκροτομείο.

Υποτίθεται πως την κοπέλα στο διαμέρισμα την είχες τακτοποιήσει. Με διαβεβαίωσες... ,του είπε οργισμένος.

Αφεντικό,δεν φταίω. Οι άχρηστοι δεν μπορούν ούτε μια δουλειά δεν μπορούν να κάνουν σωστά. Εγώ..

Εσύ είσαι υπεύθυνος για αυτούς τους άχρηστους!Μάρκο, μάζεψε τα κοπρόσκυλά σου και συμμορφωθείτε γιατί δεν θα τα πάμε καθόλου καλά! Μην παίζετε με τα νεύρα μου!

Υπάρχει και κάτι ακόμα..Η δίδυμη πήρε τις κόκκινες γόβες μαζί της..Αλλά θα τις βρω και τις δύο κοπέλες και θα τις στείλω να κάνουν παρέα στην Ρένα.. ,τον διαβεβαίωσε.

Πρώτον: Δεν θέλω να ξανακούσω αυτό το όνομα! Δεύτερον:Κάνε ό,τι θες με την άλλη, την αδερφή της δεν θα την πειράξεις. Να την φέρεις εδώ.Και τις γόβες. Σύντομα. Και φρόντισε αυτή τη φορά να κάνεις την δουλειά σου όπως πρέπει. ,τον προειδοποίησε.

Μάλιστα,μείνε ήσυχος..

Και τώρα εξαφανίσου από μπροστά μου.

Ο Μάρκος κλείνοντας την πόρτα του γραφείου, τον έβρισε. Η αλήθεια είναι πως δεν συμπαθούσε καθόλου το αφεντικό του. Τον φθονούσε.Ζήλευε όλες του τις επιτυχίες, τα χρήματά του, το κύρος του, τις γυναίκες που περνούσαν από το κρεβάτι του. Για χρόνια ήταν ο έμπιστός του, το δεξί του χέρι.Αυτά όμως που κέρδιζε από την θέση του ήταν ψίχουλα μπροστά σ αυτά που ονειρευόταν.. Είχαν την ίδια ηλικία κι όμως οι δρόμοι τους τόσο διαφορετικοί..Η διαφορά τους μεγάλη. Εξωτερικά και εσωτερικά. Το αφεντικό του, ο περίφημος Άγγελος Δελής, ήταν ένας άντρας πολύ γοητευτικός. Έντονα αρρενωπά χαρακτηριστικά,σκούρα καστανά μαλλιά και δύο ψυχρά γαλανά μάτια που μαγνήτιζαν οποιονδήποτε περνούσε απ' το διάβα τους.. Ιδιοκτήτης ενός μεγάλου καζίνου και σε υψηλόβαθμη θέση στον κόσμο των καρτέλ ναρκωτικών.Ο Μάρκος ήταν ένας άντρας σαν όλους τους άλλους. Συνηθισμένος. Χωρίς περιουσία και περίοπτη θέση. Χωρίς κάποιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό πάνω του. Το δυνατό του σημείο όμως ήταν το μυαλό του, η πονηριά του. Μ' αυτήν κατάφερε να φτάσει σ' αυτή τη θέση και με αυτήν είχε σκοπό να ανεβεί ψηλότερα. Δεν άφηνε τίποτα στην τύχη,καμιά ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Ένα σωστό αρπακτικό.

Βγαίνοντας από το γραφείο, κατευθύνθηκε στο εστιατόριο του καζίνου, όπου τον περίμενε ένα από τα τσιράκια του. Αφού πήρε τον φάκελο, του έδωσε κάποιες οδηγίες και έφυγε. Στο σπίτι θα μελετούσε προσεκτικά όλες τις πληροφορίες για τα δύο κορίτσια πριν κάνει την επόμενη κίνησή του.

.................................................................................................................

Έφτασαν στο διαμέρισμα λαχανιασμένες. Η Νατάσα μετά το πρώτο σοκ ήταν πιο ψύχραιμη. Η Κάτια πάλι όχι. Ήταν νευριασμένη. Θυμωμένη και φοβισμένη ταυτόχρονα. Αυτός ο άνθρωπος ήθελε τόσο ωμά να της αφαιρέσει τη ζωή να την βγάλει από τη μέση. Όχι αυτό δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι.Πείσμωσε. Ήθελε να ανακαλύψει τα πάντα,να φτάσει στα άκρα. Κοίταξε την άλλη κοπέλα. Εκείνη της έγνεψε καταφατικά.Έχουμε δουλειά να κάνουμε..., σκέφτηκαν και οι δύο.

Κάθισαν στο σαλόνι. Η Κάτια πήρε ένα μπλοκ κι ένα μολύβι και σχεδίασε το πρόσωπο του άγνωστου άντρα. Ήταν πολύ καλή στα σκίτσα και το πρόσωπο είχε αποτυπωθεί ξεκάθαρα σαν φωτογραφία. Η Νατάσα αράδιασε το περιεχόμενο του φακέλου που πήρε από το διαμέρισμα της Ρένα στο τραπεζάκι.Φωτογραφίες, καρτ ποστάλ κι ένα ημερολόγιο.Κοίταξαν τις φωτογραφίες. Η Ρένα αγκαλιά μ' έναν άγνωστο άντρα. Πολύ γοητευτικός...,σκέφτηκε η Κάτια. Τα γαλανά του μάτια έκλεβαν την προσοχή. Το ψυχρό του βλέμμα συνδυαζόταν μ' ένα ζεστό χαμόγελο. Εκείνη τον αγκάλιαζε σφιχτά και χαμογελούσε στο φακό δείχνοντας πόσο ευτυχισμένη ήταν. Έμεινε να κοιτάζει τη φωτογραφία.Δεν είχε καταφέρει ακόμα να συνειδητοποιήσει την ομοιότητα. Θα μπορούσε αυτός ο άντρας να κρατούσε εκείνη στην αγκαλιά του.Στις άλλες φωτογραφίες απεικονίζονταν πάλι οι δυο τους, στην εξοχή να κάνουν πικ-νικ, στα γενέθλιά της με μια τεράστια τούρτα, στο Παρίσι.. Ευτυχισμένες στιγμές γεμάτες λάμψη κι έρωτα..

Η Νατάσα ξεφύλλιζε το ημερολόγιο. Σκέψεις αραδιασμένες στο χαρτί μιας κοπέλας που έζησε λίγο αλλά έζησε έντονα..Έζησε όμορφες στιγμές αλλά και άσχημες..Μιας κοπέλας που αγάπησε κι αγαπήθηκε πολύ από έναν άντρα με δυο ψυχρά γαλάζια μάτια....

Στα επόμενα κεφάλαια θα δούμε κομμάτια από τη ζωή της Ρένας όπως η ίδια τα περιγράφει στο ημερολόγιό της.. Μικρό το κεφάλαιο, όμως το επόμενο θα ανέβει μέσα στην εβδομάδα. Καλή ανάγνωση!