PROLOGUE

105 32 9
                                    

Everybody wants a happy ending.

Of course!

Sino bang gusto ng sad ending?

Wala diba?

Miski ako...

A-YO-KO!

Pero mailap ang tadhana.

Siya na mismo gumawa ng way para masaktan ako.

Lumuha.

Mabaliw.

At magpakatanga.

Hindi naman sa naninisi ako pero hindi ko napaghandaan.

Kusang nangyari nang hindi ko inaasahan.

Hindi ko naiwasan.

Hindi ko kailanman nagustuhan.

'Yung masayang pagsasama naging isang bangungot.

Bangungot na kailangan ibaon na sa limot---

---Iyon ang sabi niya.

Pero ang bangungot na iyon ang lagi kong binabalik-balikan at isiping isang araw babalik din siya.

Tanga bang matatawag 'yung nagmamahal ng sobra?

'Yung kahit pagtabuyan ka na, paulit-ulit mo pa ring binabalik-balikan?

Tanga ba ako dahil pinangarap ko siya?

Tanga ba ako dahil pinili ko siya?

Tanga ba ako dahil mahal ko pa siya?

O tanga talaga ako kasi kahit hindi na pwede...

Pinagpipilitan ko pa rin ang sarili ko sa kanya?







•••
ʜᴜɢᴏᴛ ɴɪ ᴋᴇɪᴋᴏ
ωяιттεη вү: нαηηℓιιт
©081027

Hugot Ni Keiko [ON-GOING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon