H μάχη του έρωτα

Κεφαλαιο 28

-μαμά πες μου αμεσως που ειναι ο Tyler"ειπα καθώς έπνιξα εναν λυγμό.
-δεν ξέρουμε ακομα αγαπη μου"λεει ενω κλαίει και εκεινη την ωρα μπαίνει μεσα η Miriam με εναν γιατρο.
-καλησπέρα! Παρακαλω περάστε εξω να την εξετάσω"λεει εκεινος και βγαίνουν εξω
-πως εισαι πονάς πουθενά;" Με ρωταει και με βοηθάει να καθησω στο κρεβατι
-οχι"απανταω "τι εγινε; Γιατι ειμαι εδω;"ρωταω
-εγινε μια έκρηξη στο αεροδρόμιο απο κακια συντήρηση."λεει ενω με ακροαζετε.
-έχετε καποιο νεο για τον φίλο μου;"ρωταω τελικά. Εκεινος έρχεται μπροστα μου και καθετε στο κρεβατι
-ακομα οχι. Εχει περάσει μια μερα και ακομα βγάζουν θύματα απο μετα. Όσοι ηταν ζωντανοί έχουν βγει. Τα άτομα που βγαίνουν τωρα δεν τα έχουν καταφέρει"μου λεει και σκύβω το κεφαλι μου και κλαίω. Εκεινος με αγκαλιάζει και βγαινει εξω.Η πορτα ξανα ανοίγει και νιώθω δυο χέρια να με αγκαλιάζουν
-θα ειναι καλα θα δεις"λεει ο jc ενω κλαίει και εκεινος.
-δεν μπορει να έφυγε τωρα! Μου εκανε πρόταση ήθελε να ειμαστε μαζι επίσημα δεν μπορει να μου το κανει αυτο"έλεγα μεσα στα αναφιλητά μου
-ηρεμησε ματια μου θα τον βρουμε! Θα ειναι σε αλλο νοσοκομείο εχουμε δώσει παντου το όνομα του"λεει και με απομακρύνει να με κοιτάξει.
-τι θα κανω αν δεν τα κατάφερε; Μπήκε μπροστα μου για να μην πάθω εγω τιποτα! Εγω και η κυρια που ειχε ενα μωράκι που είμασταν μαζι στο αεροπλάνο"λεω και τον κοιταζω
-ειναι μια χαρα πρεπει να ειναι μια χαρα"ξανα λεει και με αγκαλιάζει.

Οι μέρες περνάνε και δεν εχουμε ακομα κανενα νέο. Η εμμα και τα παιδια ήρθαν με είδαν αλλα κανένας δεν τόλμησε να πει κατι. Ακομα και ο αδερφος του. Σημερα θα επερνα εξιτήριο. Πέντε μέρες στο νοσοκομείο και ακομα δεν είχαμε κανενα νέο αν ειναι ζωντανός η νεκρός. Ολοι μας έλεγαν για να μην μας έχουν πει ακομα κάποιος κατι να μην περιμενουμε θετικά αποτελέσματα.
Καθόμουν και έβλεπα της τελευταιες φωτογραφίες που είχαμε βγάλει σπίτι μου αγκαλια και με χαμόγελα. Ειχα μια που ηταν και αγκαλια με το μωρο. Εκεινος δεν φαίνονταν. Μου ειχε πει σαν να τον ακούω " να φαίνεται η μικρή ρε μωρο μου οχι εγω". Την κοίταζα και έκλαιγα. Την ειχα τραβήξει λίγα πριν γινει η έκρηξη.
Η μιριαμ ανοιξε την πορτα και μπήκε μεσα και κάθησε στο κρεβατι
-ο γιατρός ειπε οτι μπορείς να φυγεις εχουμε υπογράψει τα χαρτιά και εισαι έτοιμη"λεει ενω εγω κοιτούσα εξω απο το παράθυρο.
-ενταξει"απανταω και σηκώνομαι να ντυθώ. Κοιτάω το δαχτυλίδι και το σφίγγω επάνω μου.
"Σε παρακαλω μην εχεις πεθάνει"λεω και το φιλάω ενω κλαίω. Δεν εχω σταματήσει να κλαίω καθόλου απο τοτε που ανοιξα τα ματια μου δεν εχω σταματήσει.
-αγαπη μου εισαι έτοιμη ;"ακούω την μαμά μου
Και γυρνάω να την κοιτάξω. Σκουπίζω τα ματια και βαζω την φόρμα μου
-σε ενα λεπτο ειμαι έτοιμη"λεω και βαζω τα παπούτσια μου.