VAMPİR ÜVEY ABİM

1.Bölüm

Merhaba Ben Ada. 17 yaşındayım Babamla yaşıyorum ben çok küçükken annem vefaat etmiş. Babam da vaktini şirkette gecirdiği için yalnız bi kızım Ve hic Aile sevgisi gormedim babam pek benle ilgilenmez ama iyidir sever istedigim herşeyi yapar Ama bana vakit ayırmaz. Son zamanlar benimle daha iyi ilgileniyo. Merak edip sordum Israr edince hayatında biri olduğunu söyledi. Üzülmüştüm Yılların bıraktığı alışkanlıklarım değişecekti belki onunla yaşıcaktık ve Çekiniyodum tanımıyordum gerçi öz annemi de hiç tanıma fırsatım olmadı.

"Baba onunla ne zaman tanışıcam, yada biraz onu anlatırmısın"
"Bir oğlu var 18 yaşında, evlendikten sonra yaşadığı evi bırakamıcağını söyledi o yüzden biz oraya taşıncaz" Ha bide oğlu var çok iyi ya birde geçinme problemleri olur tam olue (!)
"Yarın bize yemeğe çağırabilirsin baba merak ediyorum onu "
"Kabul ettigine sevindim tatlım senin annen gibi anlayışlı biri olduğunu biliyodum" yine onu hatırlıyodu annemin üzerinden 16 sene geçmişti birazda babam mutlu olmalıydı
"Baba artık annemi unutma vakti geldi sende mutlu ol çünkü o gittiği yerde mutlu seninde mutlu olmanı isterdi"
*******************
"Ha kapı çaldı kesin geldilerr ben bakarım babaa"
yemek için herşey hazırdı sonunda gelmişlerdi. Kapıyı ben açmak istemiştim hemen eteğimi çekiştirdim ve saçımı düzeltim kapıyı açtığımda sarışın sevimli güler yüzlü bi bayan ile karşılaştım yanında onun tam aksi sevimsiz samurtkan bi o kadar da yakışıklı çocuk dikiliyodu Hemen kendime gelip onları içeri davet ettim kadın gülerek içeri doğru geçti.

"Çekil şurdan bücür" Ne bu kendini ne sanıyordu kraliyet ailesinden falan mı?
"Aramızda 1 yaş var diye biliyodum "
"Evet ama bana göre bücürsün şimdi çekil" fazlasıyla ukala bi cocuk bununla asla geçinemem
"Eee esra hanım ve sanırsam Utku sofraya buyurmazmısınız"
ah kibarlıktam ölücektim.
"Tatlım bana esra abla yada teyze içinden nasıl geçerse öyle hitap edebilirsin" Allah'ım bu kadınla kesinikle iyi anlaşıcaz oğlunun aksine-.- .. Yemeğe oturduğumuzda ikisini inceliyodum karşımda duran kasıntı cocuğa göz attım gerçekten sinir bozucu yaratılmıştı Yüzü kusursuzdu anneside bi o kadar güzeldi. Ayağıma gelen tekme ile çatalım elimden düştü
"İyimisin tatlım" diye sordu babam.
"Evet baba dalmışım öyle"
"Fazla dalma boğulurusun" ukala pislik
"Utku ada ile nasıl konusuyosun öyle yakında abisi olucaksın"
"Anne onun abisi falan olmıcam bu yemek işi olabildiğince hızlı geçerse sevinirim" dedi üvey abiciğim(!)...
Yemek işi bittiğinde sevinmistim sofradan kalkıp salona geçtik. babam konuşmaya başladı "utku abine odanı göstermek istermisin" diye sormuştu ayıp olmasın diye "neden olmasın, Utku abi gelmek istermisin." abiymis 1 yaştan abimi olur ya -.-
"Gelirim tabi" imalı bi ses tonu vardı
"Utku abicim bak şurası" odaya girdiğimizde bana dönüp
"Bana abi diyip durma annemlerin yanında değiliz sonuçta"
"Niye bana bücür diyosun o yüzden bende sana abi demem gerekiyo"
"Gerekmiyo" diyim yatağım yattı. Daha babam bile yatmamıştı o gelip kendi yatağı gibi yatmıştı ayakkabılarıylaa omg *.*
"Kendi odanmış gibi rahat et"
"Öyle yapıyorum zaten"
"Yatağımdan kalk hemen o pis kıyafetlerin ve pis ayakkabıların ile mikrop saçıyosun yatağıma"
"Az önce kendi odan gibi demiştin yanlış duymadıysam istersen sende yanıma gelebilirsin"
"Ya sabık düşüncelerini kendine sakla ve kalk yatağımdan"
"Niye fena mı olurdu abi kardeş yatardık" dedi ve yattığı yerden kalktı ve benim yanıma doğru geldi çalışma masasına dayanmış onu izliyodum, dibime kadar geldiğinde
"Seninle çok iyi anlaşıcaz üvey kardeşim Ada" doğruldum ve yaklaştım
"Görücez"