VAMPİR ÜVEY ABİM

18.bölüm

Multimedya~=Utku~Ada~
*Bu olanlar gerçekmiydi yoksa rüyamı hala idrak edemedim, aşağıdaki kavgamız gelen mesaj neler oluyordu böyle. Utkuya bu mesajtan bahsetmelimiydim yoksa mesajda yazan gibi uzakmı durmalıydım?*

################

*mesajda bahsedilen vampirler ve dolunayla ilgili araştırma yapmıştım kimisi bunun hayal kurgu olduğunu kimisi ile bilimsel olarak Cevapları olduğu yazıyordu eskiye dayanıklı hikayelerde böyle birşey olduğu yazıyordu, beynim bulanmıştı ne Yapıp yapmıcağımı artık bilmiyordum.

Utku'dan

*odamda sessiz kafayla iç sesimi dinliyordum ada'nın aklından geçenleri düşünmemek için kendi aklımı talan ediyordum aşağıdaki olay sanırım dolunayın yaklaştığını belirtiyordu kana susamaya başlamıştım üstelik hayvan kanı değil bu seferki insan kanıydı bunu hala aşamamıştım Annemden yardım almak istemiyordum bunu tek başıma yapabilirdim ya da en azından denicem. En iyisi biraz uzaklaşmak mesela bos bi evde kendimi kapamak en iyisi kimseye zarar vermek istemiyorum heleki konu Ada'ysa asla. Annemin ormandanki evine gidip dolunay bitenede Kadar çıkmamaya karar verdim.

Ada'nın kapısını tıklattım biraz bekledim ama ses yoktu ya bana küsmüştü yada çoktan uyumuştu ben yinede konuşmak istedim *

"Aşağıdakı olaylar için üzgünüm öyle davranmak istemedim bi süre burada olmıcam ama döndüğümse söz veriyorum herşey güzel olucak sana anlatıcak bir sürü şeyler olsa da anlatmakta biraz geç kaldım ama kısa bi süre sonra herşey için geç olmıcak seni seviyorum."

*umarım beni duymuştur eğer duymamışa gerçekten benden nefret edicekti ona hiç bi şey demeden çekip gittiğimi sanıcak."

Ada'dan devam

*lanet olsun gidiyordu işte ne pişmandı çünkü belki de benimle olmak yanlış olduğunu düşündü belki de Kısa değil de bir daha hiç gelmicekti. Bana herşeyi anlatmak yerine kaçmayı seçti belki de ben hata yaptım onu sevmekte inanmakta o insan bile değildi belki insan vücuduna sahip ama bizim gibi değil o. Ona güvenmekte hata mı yaptım diye düşünmeden edemiyorum. Gitti ve açıklaması sadece buydu.*
##################

Sabah gözlerimi açar açmaz aklıma ilk gelen utkunun odasına bakmaktı biliyodum gittiğini ama bir umut ediyodum hani annenin istediği şeyi almıcağını bilir ama ısrar istersin ya aynı onun gibiydi benim ki masum bir bekleyiş , ya da bir mucize. Kapısını açtığımda oda boştu ve yatağı bozulmamış bile hafif üzüntü ve biraz da kızgınlık vardı içimde ama kırgınlık daha ağır basıyordu belkide ona hak vermeliyim belki dönünce herşey güzel olabilir. Yada dönünce herşey daha kötü olabilir ya mesajdaki gibi beni kurban olarak görüyorsa ya bana yakınlaşma amacı kanım ise, ama bana insan kanı değil sadece hayvanların kanına susadığını söylemişti her dolunayda böyle olucaksa utku gerçekten benim için kırmızı ışık demekti.
⏰⏰⏰⏰⏰⏰⏰
Aşağıya kahvaltı için indiğimde masada tek kişilik kahvaltı vardı sanırım herkes gitmiş ve bana hazırlanmıştı, ben de bir kaç parça ağzıma attım ve öylece bıraktım. Ece'yi arayıp onunla buluşmak istediğimi söylicektim. Bir iki çalmada açmıştı...
"Oo benim ufak meleğim ararmıydı "
"Bu ufak meleğinin sana ihtiyacı var"
"Ozaman kurtarıcısı hemen geliyor nerde buluşuyoruz "
"Bizim ev boş dert dinlemek için en uygun yer senin adına "
Birazda olsa beni gülümsetmişti konuşmak çünkü best friends bu günler için var.
*anlaşmamızı da yapmıştık ,ve ona herşeyi anlatmasamda en azından bugünümün mutlu geçmesini istedim o varsa beni her daim mutlu eder

|~~~~~~3 gün sonra~~~~~~~~|

Utku'dan
O gün gelmişti sadece saatler sonra ben , ben olmıcaktım evde oturmuş duvar ve saat arası gözlerim mekik dokuyordu korkuyordum çünkü ilk defa değer verdiğim insanlar vardı ve onlara zarar vermek istemiyordum yavaş yavaş koku duyum çoğalıyordu ormanlık olan evin etrafında hayvanlar çok olduğu için onların kokusu yetiyordu acıkmama ama sanki onlar yetersizdi benim için bana insan lazımdı kanını sonuna kadar emip onu parçalamak istiyordum.
Lanet olsun neler düşünüyordum ben böyle kendimden korkmaya başlamıştım salondaki aynaya geçtim ve gözlerim kan kırmızı olmuştu sanırım erken başlamıştı saatte baktığımda zaten zamanın geldiğini gördüm aynada kendime baktığımda dişlerim uzamış ve tenim dolunay ışığı gibi bembeyaz olmuştu. Evin içinde deliye dönmüştüm herşeyi kırıp dökmeye başladım, elimde değildi şuan Adayı düşünüyordum çünkü bir tek onun kanının tadını merak ediyorum vahşice üstüne altayıp defalarca ısırıp kanını emmek. Kafamı salladım ve düşüncelerimi yok etmek istedim aynadan uzaklaşmış ve aynı hizaya gelmiştim kendime uzaktan baktım ve ada beni böyle görseydi eminin birdaha asla yüzüme bakmazdı sanki onu her gözümün önüne getirdiğimde birazdaha sakinleşiyordum onunla yaşadığımız anılar ve onun masum gülümsemesi gözlerimi sıkıca kapattım ve aynaya yaklaştım gözlerimi açmak istemiyordum çünkü ada'nın hayali bile beni sakinleştirirken açtığımda saldırgan biri olucaktım o yüzden sürekli Ada diye sayıklıyordum. Gözlerimi açıp karşıma baktığımda gözlerim eski rengini ve dişlerim normala dönmüştü, sanırım başarmıştım bu aptalca dolunayda kan isteğimi ve saldırganlığımın çözümünü bulmuş ve kendimi kontrol edebilmiştim. Saate baktığımda 1 saattir baş ettiğimi gördüm ve dolunayın bitmesine 2 saat vardı biraz gidip kan içmem lazımdı ama sadece hayvan kanıydı.
#####################
Ada'yı görmeye gidicektim bu başarımı minik sevgilimle taçlandırmalıydım.

Ada'dan
* Aradan 3gün geçmişti hala beni aramamış bir mesaj dahi atmamıştı artık geliceğinden emin değildim kısa bi süre demişti en azından arıyabilirdi zaten gelsede uzaktan görücektim çok düşündüm benim için tehlike saçan biri ile olamazdı üstlelik üvey abimdi o benim bu doğru değildi. Sanki herşey yolundaydı da bi bu eksikti oda yetmezmiş gibi üvey abim vampirdi birisine söylesem bana popolarıyla gülerlerdi.
Bazen hayal dünyamda yaşadığımı falan zannetmiyor değilim taki bi boklar olup mutlu olmamı engelldikten sonra bu olanların gerçekten ibaret olduğunu belirtene kadar.
Aniden odamın kapısı çaldı ve kalbimden kelebekler boğazımda düğümlendi ve özgürlükleri kısıtlandı. Ya babamdı yada evdeki çalışanlardan biriydi, aldırış etmeden kapımı açtım, açmasına ama karşımda duran ne babamdı nede çalışanlardan biri.
Duygularım halay çekerken kızgınlık ve kırgınlık ağır basarak ani tepkiyle kapıyı suratına kapatmayı denedim ama sadece denedim çünkü onun vampir olduğunu unuttum , benden daha hızlıydı ve refleksleri daha iyiydi kapıyı kapatamadam tuttu ve sonuna kadar itti kapıda duran elim aniden boşluğa düştü ve bir iki gidip salandı . *

"Sadece anlatmama izin ver her şeyi anlatıcam "
"Dinlemek istemiyorum lütfen 3 gündür nerdeysen oraya geri dön"
"Ada anlatıcam diyorum"
"Neyi sebepsiz gidişini mi yoksa beni kurban olarak görmeni mi"
"Ne kurbanı?"
"Lütfen geç oldu yatıcam git , seni görmek istemiyorum"
"Ada pişman olucaksın , sebep istiyosan sebepte söylerim ama bi kere beni dinle"
"Sabah kalktığımda burda olma. Sana başka diyebilicek bir şeyim yok"
<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>
*Sanırım utku haklıydı pişman olucaktım ama ondan uzak durmam şarttı ona bu kadar bağlanmışken zor olucaktı ve oda zorlaştırıcaktı. Yarın sabah uyandığımda umarım burda olmazdı bir yanım inşallah gitmez derken diğer yanım ise gitmesini istiyordu içimdeki kelebeklere zahir içirmiş ve öldürmüştüm onları panzehir ise Utkuydu.

Öbür bölüm biraz kısa diye 1 günde bölüm yazdım fazla bekletmek te istemedim. ☺️🤗💋❤️❤️