VAMPİR ÜVEY ABİM

2.Bölüm

Multimedya: Ada. ^^

Eşyaları toplamıştık geriye sadece esra ablanın evine yerleşmek kaldı gerçi bizden önce orda çalışanlar yaparlardı sorun o Utku denen üvey kardeşti. O evde bana rahat vermiceği kesindi Ama sonuçta bu benim kararım değildi Bende ona meraklı değildim kendi kendime söylenirken babam seslenmesi ile sustum "Hadi Ada toparlanma işin bittiyse çıkalım"
Ayrılmam zordu sonuçta bu evde bi çok anım olmuştu. Arabaya bindik ve kulaklığımı Takıp müziği açtım Yol bitimine kadar ne ben konuştum nede babam. Sadece yolu izledim Arabanın durması ile geldiğimizi anlamıştım İndim ve evi inceledim değişikti Ve kapıda bizi bekleyen esra abla ile biricik oğlu babamın tabiri ile utku abiciğim bizi bekliyodu sanki çok mutluymuş gibi sırıtıyodu o sırıtış ne anlama geldiğini çok iyi biliyodum.
"Hoşgeldin Adacım"
"Hosbuldum Esra abla"
"Hadi utku sen adaya yeni odasını göster"
Utku göz devirerek önden yürümeye başladı yavru kedi gibi peşinden yürüyodum onun girdiği odaya girdim ve o durunca hızımı alamadım ve onun sırtına çarptım Bana dönüm sinsi bi gülücük attı
"Daha dikkatlı olmalısın bücür"
"Ya olmassam"
"Sonuçlarına katlanırsın"
"Hadi ya o nasıl olucak" o üstüme geldikçe ben arkaya doğru gidiyodum arkamda yatak vardı daha ne kadar gelicekti üstüme.
Ve bi anda beni ittirdi hiç beklemediğim birşeydi yere düşürmüştü beni pislik
"Naptığını sanıyosun sen bana bücür diyosun ama kendin ilk okul çocuğu gibi davranıyosun"
"Karşımdaki bücür olunca elimde olmadan çocuk olabiliyorum"
"Çok salaksın biliyomusun ve ben sana ilk günden gıcık olmuştum"
"Bende sana bayılmıştım sanki"
"Ay çok üzüldüm bak gözüm kanıyo"
"Uzatma daha sana evi gezdirmekle görevliyim."
"İyi ozaman bahçeye çıkalım senin daha fazla aynı oksijenı alamam"
"Almak için can atan kızlar var ama"
"Sence umurmda mı?" dedim ve onu takip ettim merdivenler indik ve bahçenin kapısından çıktık gercekten bahçesi güzeldi iki bölüme ayrılmıs sanırım yan taraftada komşular vardır.
"Utku bu evde birileri varmı"
"Evet baş belası seninle yaşıt bi erkek çocugu ve ailesi var"
"Sanırım yüz ifadende belli olduğu üzere onları sevmiyosun"
"Kesinikle" bu bir işaretmi bilmiyorum ama iyi insan lafın üzerine gelirmiş pekte iyi biri olduğunu düşünmüyorum
"Oo yeni birileri mi taşınıyo" dedi yan komşu
"Seni ilgilendirmiyo berk ikile"
"Merhaba adını yeni ögrendigim çocuk ben yeni komşun artık bu evde kalıcaz utkularla birlikte" utkuya inatmış gibi çocuğa gayet samimi yaklaşmıştım ve utku buna baya bi sinirlenmiş görünüyo
"Hadi ada içeri geçelim daha ev gezmesi bitmedi"
"Ne o utku kızı benden mi kaçırıyosun"
"Hayır kaçırmıyorum kendi isteği ile geliyo dimi ada" onlar tartışırken utku bileğimi tutmuş çekistiriyodu"
"Hadi ama benimle konuşmasını istemiyosun yeni oyuncağınla eğelniyomusun, eğleniyosan birazda ben eğelenebilirimiyim"
Bu konu aptalca bi yere varıcaktı onu sinir etmek icin herşeyi yapıyodu
"Yeter hadi utku gidebilirmiyiz" dedim konu daha fazla uzamasın diye çünkü çocuk dayak yicegi kesindi
"Bilirsin berk ben oyuncaklarımı paylaşmayı sevmem"
"Senin paylaşmanı istemem kabahtı onu senden senin isteğin olmadan alıcam zaten o zaman sende elinden oyuncagı alınmış çocuk gibi ağlamassın dimi" bu sözlerle utku fazlası ile sinirlenmişti kesin kavga çıkıcaktı
"Benim iznim olmadan hiç birşey alamazsın hemde benim olan birşeyi"
Ya neler oluyor beni savunması gerkemezdi zaten ben onunda degildim oyuncakta değildim
"Ya ikinizde kesin sesinizi ben ne alıp verilcek bir oyuncağım nede sahiplenicek bir mal " diyerek içeri girdim arkamdan gelen ayak seslerinden anladığım kadarı ile utku arkamdan geliyodu
"O az önceki korumalı tavırların neydi öyle"
"Abilik içgüdileri desem"
"Beni korumanı istemiyorum heleki yakışıklı erkeklere karşı kısmetimi kapatmanı istemem"
"Şimdi onun yakışıklı mı olduğunu söylüyosun  ya bence senin gözlerin bozuk, sonuçta ben ondan daha yakışıklıyım ve sende bunun farkındasındır"
"Hayır egondan tipin gözükmüyo o yüzden sana yorumda bulunamıcam"
"Ön yargılı davranıyosun o kadarda kötü biri değilim" dedi ve anında yanımda bitti aptallığı üzerinde olan bay ucube