VAMPİR ÜVEY ABİM

22.Bölüm

Utku'dan
Saatler birbirini kovalıyordu hala adadan bir belirti yoktu. Odanın içinde volta atmaktan

başım dönmüştü birşeyler yapmalıydım yoksa onu kaybedicektim, solgunlaşan yüzü bunun belirtisiydi başaramıcaktı. Ve bunun bedelini ağır ödicek olan birileri olucaktı. eğer benim canım yanıcaksa birilerinin canı gidicekti

Daha fazla zaman kaybetmeden berkin yanına gittim o bu işlerin içinde daha çok bulunduğu için muhakkak birşeyler biliyordu. Berk ellerinden bağlı şekilde yatakta oturuyordu içeri girdim.
"Bana bak berk Ada bunu başaramıcak ve sadece 15 saat kaldı eğer onu kurtarabilicek bişeyler biliyosan söyle''

"Sence bunu bilsem neden sana söyliyim?"
"Söylemek zorundasın! O suçsuz berk o masum senin benimle olan husumetinin bedelini o kız ödeyemez"
"Kimse masum değil eğer sen onu seviyosan asla suçsuz değil benim cocukluğumun katilisiniz hepiniz bunun bedelini ödüyorsunuz"
"Eğer o ölürse zaten kanunlar gereği sende ölüceksin masum birisini ısırmanın cezası ölüm biliyosun dimi!!!"
"Eğer Ada'nın ölmesi seni yıkıcaksa benim ölmem bir şereftir"
"Onlar seni bulmadan ben öldürmüş olucam zaten seni. Panzehir var dimi biliyorsun ve ben burda zaman kaybediyorum masum birisi ölücek ve ben birşeyler yapamıyorum"
"İşte acı çekmen hoşuma gidiyor Abicim devam et"

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Arkama bakmadan odadan çıktım berk söylememekte kararlıydı ama bunu anneme söylersem hepsi telaşlanıcaktı tanıdığım en iyi vampirlere gidicektim onlar kesin yardımcı olucaklardı.
Zamanımın daraldığını gördüğümde içimi korku kaplamıştı daha hızlı olmalıydım.
Yıllardır görüşmediğim arkadaş grubumun yanına gelmiştim selim'i görünce hemen yanına gittim
"Kardeşim uzun zamandır görüşemedik size bi işim düştü çok acil"
"Ooo utku özlemişim ya. Bi sıkıntı mı var halledelim."
"Var var büyük sıkıntı var"

•olayın tamamını anlattığımda önce tepki vermişlerdi bir insana değer vermemi yanlış bulsalarda aşktan anlayan adamlardı yardım ediceklerini söylemişlerdi 1-2 saat araştırma sonucu selim, can ve demir bir sürü şeyler bulmuş ve sonucta elimizde bir panzehirimiz vardı. Hepsine teşekkür edip hızlı bi şekilde Ada'nın yanına gelmiştim

Ada'nın solgun yüzü kalbime hançerlden daha derin yaralar açsada onu iyileştiricek birşeyler bulduğuma seviniyordum. Sevdiğim kadın gözlerimin önünde saat saat ölüyordu daha fazla zaman kaybetmek istemedim hemen panzehiri koluna sapladım , etkisini bir saat içinde gösterecekti bir saat bin saat gibiydi sanki. Beklerken zaman durmuştu sanki Ada hiç uyanmıcak gibiydi renginin sarılığı gözlerimin kırmızılığını ortaya çıkarmaya yetiyor gibiydi, bu beni azılı bir suçluya çevirmeye yeterdi berkin ölümü benim elimden olması için herşeyi yapardım.

•Aradan 2 saat geçmesine rağmen Ada uyanmamış ölüme bi adım daha yaklaşmıştı ölüme yaklaşan tek Ada değildi Berk ve bende öyleydik
"Utku"
*Kısık ve yorgun bir sesle seslenişti*
• Başarmıştı, kendine gelmişti 20saatin sonunda uyanabilmişti onu o kadar özlemiştim ki sesini birdaha duymamak ölmekten beterdi
Koşup sarılmıştım yarı kalkık olan bedenine.
"Uyandın ! Uyandın, başardın senin güclü birisi olduğunu biliyordum beni bırakmadığın için teşekkür ederim"
"Utku kendine gel sakin ol bi ben iyiyim ama bana ne olduğunu hatırlamıyorum"
"Bunun ne önemi var ki hatırlamasan daha iyi ama sana bunu yapanı öldürücem"
Ada'dan devam
Utku'nun yüzüne baktıkça anlamadığım yarım yamalak gözümde canlanan birşeyler vardı. neler olmuştu neler diyordu kim bana ne yapmıştı en son hatırladığım şey utku'nun babamın sevgilisinin oğlu olmasıydı ne ara bu kadar beni korur olmuştu yeni tanışmamıza rağmen
"Utku bana kimse bişey yapmadı hem sen ne ara beni bu kadar sever oldun "
"Ada o nasıl söz öyle . Tamam hatırlamıyorum dedin de benide mi bizide mi hatırlamıyosun"
"Sen, biz derken hiç birşey anlamıyorum babam nerde sen neden benim odamdasın "
•Bileğimdeki sızı fazlasıyla çoktu sargı hafif kanlıydı belliki bi zarar görmüşüm ve bayılmışım ama utku'nun dedikleri gerçekten akıl karıştırıcıydı onu ikinci görüşüm falandı bir yemekte birde şimdi görmüştüm ne bu konuşmaları bilemiyordum•
Utku'dan
• Ada'nın bu halleri beni çok korkutmuştu acaba şakamı gerçek mi anlamakta zorluk çekiyordum bileğinden ısırılması ile unutkanlığın ne alakası vardı bilmem ama acilen bi doktorun görmesi gerekiyordu.
Onu kucakladığımla araba ya bindirmem bir olmuştu bağrınsada vurunsada gitmek zorundaydı.

"Utku napıyorsun lütfen birşeyler dermisin bundan babamın haberi varmı koluma ne oldu düştüm mü nereye gidiyoruz"
"Az biraz sus güzelim az kaldı şimdi neler oluyor ikimizde anlıcaz"
•Yol boyunca ikimizde sessizdik o beni hatırlamıyorsa vampir olduğumuda unutmuştu en başa dönmüştük ya bu kalıcı bir hasarsa diye kendi kendimi korkutuyordum.

Hastane'nin önünde durduğumda fazla itiraz etmede inmişti çünkü oda anlamaya çalışıyordu birşeyleri, bütün herşeyi geride bırakmıştık berk mevzuları ısırılma düşmanlık hatta sevgilimi bile en baştaydık şuan herşeyin başladığı yerdeydik.

Doktora bir hayvan tarafından ısırıldığını zehirlendiği içinde bayıldığını kendimiz panzehir hazırladığımızı anlattığımda başta araştırmak istesede anlattığıma az çok inanmıştı panzehir yan etki yaptığı için geçici bir hafıza kaybı yaşadığını bir süre sonra kendiliğinden yavaş yavaş hatırlıcağını söylemişti. İçimde bir ateşe su dökülmüş gibi rahatlamıştım.
Bu olayıda atlattığıma göre şimdi sıra daha zararlı mühim konulardaydı Herşey bugün bitecekti berk masum birini ısrıdığı için cezalanacaktı ve en ağırı ise vicdanı ile ödeyecek olması bir zindanda ömür boyu kalacak ve kendi kafa sesi ile başbaşa olacaktı. Ne kadar kardeşimde olsa bana yaptıklarını sevdiklerime yaptığını asla unutmacağım ve unutturmayacağımda