I'm Inlove With A BadBoy {COMPLETED}

Ending

Hadrian's POV

Eto na ang SINUMPANG ARAW dumating na... bakit ang bilis ng araw? Hindi pa ako ready, parang gusto ko na mag back out? Ayoko eh. Hindi ko siya mahal. Bakit ba may gantong magulang? At sa dinami-dami ng tao sa mundo ako pa ang naging anak nila.

Siguro nga hanggang dito nalang ang storya namin ni Jaden, napaka lungkot na hindi ko manlang siya naipag laban. Sana nga, sana may lakas ako ng loob para i cancel ang bwisit na kasal na yan... siguro nga na inlove lang ako sa isang badboy pero hindi kami ang naka tadhana sa isa't-isa, simula na to ng masalimuot kong buhay...

Ipinanganak ba talaga ako sa mundong to para ipakasal sa hindi ko mahal?! Naka tadhana na ba yon saakin? Masama ba akong anak para danasin ko to? Minsan nga naiisip ko na mag pakamatay nalang at sa ganon ma realize nila na mahal pala nila ako, na amg gusto nila ay ang maging masaya ako. Diba ganon naman sa mga pelikula? Yung pag nawala na yung isang tao doon mo lang malalaman na mahalaga pala siya sayo?

"Kapatid, tawag kana ni mama"

"Sige kuya susunod na ako"

Hay... tumingin ako sa salamin at nakita ko na naka wedding gown na pala ako... ang pangit ko ngayon. Ako na ata ang babaeng kinakasal na sobrang lungkot. Gusto ko nga sanang ipalagay na lipstick eh color block eh...

Bumaba na ako at nakatingin silang lahat saakin

"Ang ganda mo anak" sabi ni mom

Hindi ko siya sinagot, wala ako sa mood. Binuksan ni kuya yung pinto ng kotse at sumakay ako sa loob. Katabi ko si mom

"Anak, smile ka naman. It's your wedding day "

"Wag mo na ako pilitin mom dahil mapapagod ka lang"

Hindi na siya nag salita, pag punta namin sa simbahan ang daming taong nag hihintay saakin... bumukas na yung pinto at sabay kami ni dad na pumasok

"Anak? Mabait si Michael maalagaan ka niya ng ma--"

"Dad, stop please... kahit anong sabihin niyo hindi ko siya magugustuhan"

Binigay na ni dad ang kamay ko kay Michael. Nag salita na yung pare, si Michael ngiting-ngiti ako? Luhang-luha.

"Bakit ka umiiyak?" Bulong niya saakin

"Wag mo'kong kausapin"

"Hadrian, sabihin mo lang kung ayaw mo makasal saakin"

"Sabihin ko lang? Eh dati ko pa sinasabi sayo na ayaw kong makasal sayo, pero ano? Pinilit mo pa rin?"

Gosh! Ang hirap bumulong. Nakatingin kami kay father pero nag uusap kami... ang gulo noh?

Maya-maya... nag salita si Michael... pero this time hindi na pabulong

"Ahh... father excuse po, may sasabihin lang po ako"

"Sige iho"

Humarap sa mga bisita si Michael, nababaliw na ba siya? Anong gagawin niya?

"Sino po dito ang tutol sa kasal namin ni Hadrian?"

WHAT THE HECK?! anong pinag sasasabi ng lalaking toh?!

"Ako" tumayo si Dabney

"Ako rin' pati si Dale ?

"Me too" sabi ni... Michel?!

"Michael, anong kaguluhan to? Umayos ka nga. Akala ko ba wala na tayong problema? Akala ko ba mahal mo si Hadrian?"

"Mom, nag bago na po ang isip ko, hindi ko na po siya mahal. Kasi pangit pala siya sa malapitan at... ahh basta ayon na yon"

Aba... nang insulto pa

"Hadrian, follow your heart now"

Nagulat ako sa sinabi ni Michael, tumingin ako sa direksyon nila mom and dad. Tumango lang sila at ngumiti saakin

Ang saya ko, hindi ko alam kung paano nang yari yon. Basta ang alam ko lang ngayon ay gusto kong puntahan si Jaden, sana mahal niya pa ako, sana andiyan pa rin siya para saakin.

Pag labas ko ng pinto ng simbahan nakita ko siya hawak siya ng mga guard pero pumipiglas siya, parang gusto niyang pumasok sa loob pero hindi siya pinapayagan

Napa tingin siya sa direksyon ko, ngumiti ako sakanya at nilapitan ko siya. Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit

"Merry christmas Den"

"Merry christmas Rian, eto na ang best christmas gift na natanggap ko. Ang ipag laban mo ang pag mamahalan natin"