Söylemiştim artık her şey bitmişti...Aslında biraz rahatlamış gibiyim.Üstümden büyük bir yük kalktı.Chica şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.Ben ise kıpkırmızı olmuştum ve kafamı yavaşça yere eğdim.Chica elimi daha sıkı kavradı
''Foxy...'' O hüzünlü sesinden cevabın belli olduğunu anladığımda küçük bir kalp krizi geçirmiş gibi oldum.Berbat hissediyordum...Aslında ben bu hisi biliyorum.Fakat üstünden kaç yıl geçti bilmiyorum.Buna hazırlıklı olmalıydım.Kızardığımı hissettim ve yüzümü yere çevirdim ve yalnızca ''Üzgünüm...'' diyebildim.Chica bana daha çok yaklaştı
''Hayır lütfen üzülme...Ben üzgünüm.'' Ben tam bir salağım...Önce ölen ailemden bahsettim.Buda onu zora sokmuş olmalı...Yüzüme bakarak ruhsuz bir şekilde gülümsedi.
''Foxy...Ben senle Chicee arasında olanları biliyorum...Freddy anlatmıştı.Merak etme ben asla onun gibi davranmayacağım.'' Gözlerimin dolduğunu hissettim ama Chica'nın sözleri ben rahatlatmıştı ve istemsizce gülümsedim.O şu ana kadar gördüğüm en iyi kalpli insan ve onun gibi birisini kaybetmek çok kötü...O sırada yoldan Bonnie ve Mangle'ın geçtiğini gördüm.Çok uzaktalardı aslında.Ayrıca Chica onları fark etmemiş gibiydi.Chica bana sımsıkı içten bir şekilde sarıldı.O sırada ağlamam arttı ve bende ona sıkıca sarıldım.O günden beri bu kadar ağlamamıştım.Aynı küçük bir çocuk gibi.Sol gözümden ise delice kan akıyordu...O sırada Chica'nın da ağladığını fark ettim
''Foxy ben senin için iyi bir dost olurum ama aynı zamanda da kötü bir sevgili...'' Gözümü kocaman açtım ve Chica'ya baktım
''Hoşlandığın biriyle asla dost olamazsın...'' Fark etmemiş olmalıyım ama Chica'yı bırakıp arkamı döndüğümde Bonnie ve Mangle şaşkın bir şekilde bize bakıyordu. Bonnie kaşlarını çatmış ve yumruğunu sıkmıştı.Mangle ise öylece bakıyordu...Bonnie sinirlenerek
''Foxy?Chica?Siz ne yapıyorsunuz?!!'' Chica ayağa kalktı
''Bak düşündüğün gibi değil.'' Ben ise Bonnie'yi görmezden gelerek Mangle'a kenetlenmiştim.Mangle başını eğdiğinde ayağa kalktım ve şaşkınlıkla ona bakmaya devam ettim.O ağlıyordu...Ardından ağzından ''Neden?'' kelimesini duyduktan sonra arkasını döndü ve hızlı adımlarla yürümeye başladı.Bonnie ise hala Chica ile tartışıyordu.Az önce olan her şeyi unuttum ve gözyaşlarımı hızlıca sildim.Mangle neden ağlıyordu ki?Kendimi mal gibi hissediyordum...
O anda her şey kafama dank etti.Chica'nın bana sarıldığını gördü ve bu yüzden ağlıyordu.Yani...Mangle beni seviyor muydu?Tüm bu yakınlaşmalar bu yüzden miydi?Üzerimdeki cekete yeniden baktım.Freddy...Freddy bana söylemişti...O sırada yeniden ağlamaya başladım.Ben tam bir malım...Freddy'nin sözlerini hatırladım ''Seni seven şirin bir kız var.'' Aynen dediği gibi.Ama ben...Kafam aşırı karışıktı ve afallamış bir şekilde Mangle'ın peşinden tüm gücümle koşmaya başladım.Ve arkasından deli gibi bağırıyordum
''Mangle bekle!'' Şu an hayatımda hiç bir şey umrumda değil.Umrumda olan tek şey Mangle...Bir insan böyle bir olayı nasıl bu kadar çabuk unutur bilmiyorum ama unuttum işte.Üzerimdeki ceket bana sürekli Mangle'ı hatırlatıyordu.Bana ilk kez bu kadar iyi davranılmıştı...Bu ceket benim için çok önemli.Mangle gözden kaybolduğunda okulun önündeydim.Yavaşladım ve öylece ağlamaya başladım.Mangle ile tanıştığımız ara sokağın önündeydim.Arkamı döndüm ve uzaktan bana yaklaşan bir ışık gördüm.Bir arabanın farıydı sanırım.İlginç bir şekilde bana doğru geliyordu.Umursamaz bir şekilde yürümeye devam ettiğimde araba hızlıca gelip bana çarptı.Hızlıca savruldum ve sırtımı duvara çarptım.Acıyla bağırdım.Büyük ihtimalle bir kaç kemiğim kırılmıştı...Ağzıma kan tadı geldi ve göz kapaklarımın ağırlaştığını hissettim
''Ben böyle bir yerde ölemem!'' Büyük bir hayalim falan yoktu.Yalnızca Mangle'ı öylece bırakamazdım.Çünkü...Bu benim hatam.
O sırada arabanın kapısı açıldı ve arabadan 2 adam çıktı.Gözümün gördüğü kadar biri kahverengi biride mavi saçlıydı sanırım.Hava çok karanlıktı ve çok halsiz hissediyordum.Başım çok ağrıyordu aynı zamanda belimde...İkisi yaklaşıp beni kaldırdılar ve arabaya attılar(fesatlaşmayın pls)Bayılma malıydım ama malesef tüm bu olaylara karşı yenik düştüm...
Bonnie'nin ağzından:
Sinirli bir şekilde Chica'ya bağırmaya devam ediyordum
''Umarım mutlu olursunuz!'' dediğimde Chica bana sinirli bir şekilde yaklaştı
''Onunla çıkmıyoruz AMK!Hem sen bunu neden kafana bu kadar taktın?!'' Birden kızardım ve ''Üzgünüm.'' dedim
''O halde neden birbirinize sarılıyordunuz?''
''Onun neler çektiğini biliyor musun?''
''Evet biliyorum tabii ki...Onun çocukluk arkadaşıyım.''
''Yalnızca onu teselli etmek istedim.O iyi bir dost ama sevdiğim kişi değil.'' Diyince şaşkınlıkla ona baktım
''Sevdiğin kişi mi?''
''Pek emin değilim aslında...'' Chica'nın yanına oturdum ama oturduğum gibi aklıma Foxy geldi.Ona haksız yere kızıp durdum...Hiç bir şey demeden Mangle'ın peşinden koştu.Yeniden ayağa kalktım
''Chica benim Foxy ve Mangle'ı bulmam gerek.'' Chica elimden tuttu ve ayağa kalktı
''Bende geliyorum.'' Derin bir nefes aldıktan sonra yürümeye başladık.Mutlu gibiydim ama Foxy için üzülüyordum...Okulun önünden geçerken gözüme bir şey takıldı.Karanlıkta aşırı parlıyordu ve Chica'ya dur işareti yaparak ara sokağa girdim.Duvarda biraz kan var gibiydi
''Burada ne olmuş?'' Yavaşça yaklaştım ve yerdeki şeyi aldığımda gözlerime inanamadım.Bu Foxy'nin ceketiydi...Ve belkide o kan Foxy'e aitti.Bunu düşünmek istemiyorum
''Chica Mangle'a uğramalıyız.'' dediğimde hemen Mangle'ın evine doğru yürümeye başladı.Chica'ya dönüp
''Foxy için endişeleniyorum.''
''Bende...'' Mangle'ın evine geldiğimizde hızla kapıya vurdum
''Mangle çabuk aç kapıyı.'' İçeriden boğuk bir ses geldi
''Beni rahat bırakın.'' Kapıya daha sert vurmaya başladım
''Mangle bu ciddi aç şu kapıyı!'' Bir kaç saniye sonra kapı açıldı ve karşıma ağlayan Mangle'ı gördüm.Berbat bir haldeydi.Sanırım aşk acısı bunu gerektiriyor.Aslında olayları ikimizde yanlış anlamıştık ama açıklayacak vakit yoktu.Arkamdaki ceketi Mangle'ın eline verdim(fesat yok pls)
Mangle ceketi eline aldığında daha şiddetli bir şekilde ağlamaya başladı.Ardından cekete sarıldı ve dizleri üstüne çöktü
''Neden bunu yaptın Chica?''
''Düşündüğün gibi değil...Aslında ben sadece Foxy'i teselli etmek için sarıldım.''
''Yani o seni seviyor muydu?'' Chica boynunu bükerek ''Evet.'' dedi
''Ve ona verdiğim hediyeyi attı öyle mi?!'' Hemen araya girdim
''Şey ben pek öyle olduğunu düşünmüyorum.Bence Foxy'e bir şey oldu.Duvarda kan izleri vardı...''Mangle'ın gözleri kocaman açıldı
''Yani Foxy aslında bunu atmadı değil mi?'' Çok yıpranmış görünüyordu bende başımla onayladım.Chica araya girdi ve ''Foxy'i nasıl bulmayı planlıyoruz?'' dedi.O sırada arkadan bir ses duydum
''Ben yardımcı olacağım.''
