Bazı şeyler unutmaya çalıştıkça daha çok canını yakar. Benim de geçmişi unutmaya çalışmak daha fazla canımı yakıyordu.
Yeni bir güne, yine bir güne uyanacak olmam ümitsizliğimi arttırıyordu.
Sanki kimse beni görmüyor, anlamıyordu.
Beni anlayan, gören, zamanı gelince en hayirlisini bana veren Rabbim, psikolojik bunalıma girmemi engelliyordu çok şükür.
Yaşamanın amacının kendimi mutlu etmek değil, Rabbime hayırlı bir kul olabilmek olduğunu kendime her gün anlatmaya çalışıyordum.
Tek başımaydım, ama yalnız değildim. Beni gözeten bir Yaratıcı vardı.
Sığınacak tek limanınızın Allah olması duâsıyla İnşallah...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Külleri
RomansaKüçük yaşta yetim kalan hayata dair umutlarını çoktan kaybetmiş, mutluluğu boş, işsiz insanların uydurdugu bir duygu olarak tanımlayan 22 yaşında olan Sare'nin yaşam mücadelesi. Yıllar sonra tekrar doğacak olan güneşin varlığından habersiz bir genç...
