🔞 I'm His Private Property [UNDER EDITING]

Chapter 26

Chapter 26

[A/n: no POV]

Hindi makapaniwalang nakatunghay pa rin sa dilim si debbie habang di umaalis sa kinatatayuan. At bilang sagot sa mga katanungang naglalaro sa isipan niya. Biglang bumukas ang ilaw na nasa pagitan ng kama.

From the help of the red dim light, she clearly saw xander's face. Starring and grinning playfuly at her. Ganun pa rin ito, walang nag bago. He was heart stoppingly handsome.

Binalot ng kaba ang dibdib niya, ngunit may bahagi ng pagkatao niya na gusto nitong tawirin ang distansyang namamagitan sa kanila at yakapin ito ng mahigpit. But she tried to control herself.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa kumot na tangging bumabalot lang sa kaniyang katawan nang magsimula itong lumapit ng bahagya.

She couldn't take more step backward and make a move to scape away from him, dahil nasa pader na ang likod niya. Para namang alam nito ang pagnanais niyang makawala dahil mabilis na itinukod ni xander ang mga kamay sa magkabilang gilid niya.

Matapang niyang sinalubong ang mukha nito at ipinakita ditong kaya niya itong labanan. She should've not to show him her weakness. Dahil kung alam nitong naduduwag siya ay magagawa nitong saktan siya muli.

Sumubukan niyang itulak ang isang kamay sa dibdib nito. but he was to strong. Ni hindi ito natinag sa kinatatayuan, sa halip ay mas lumawak pa ang nakakainsultong ngiti nito sa kaniya.

"A-anong ginagawa mo dito! Ano bang kailangan mo sa akin?!" Malakas na sigaw niya. Wala siyang pakielam kung marinig man siya sa labas o sa mga kalapit na silid. Alam lang niya ay ayaw niya itong makita dahil bumabalik sa kaniya kung gaano siya naging tanga.

Xander stepped away from her. Pagkatapos ay lumapit ito sa pulang sofa at kinuha ang isang bagay na nakapatong duon. Nang pumasok siya sa loob kaganina ay hindi niya napansin na may envelop palang nakapatong dun. Muling lumapit sa kaniya si xander ngunit naupo na ito sa gilid ng kama at inilahad sa kaniya ang hawak nitong envelop. Akmang kukunin niya sana iyon ng ilayo naman nito uli.

"You asking me why am i here? If i know, i should be the one who asking you that. why are you here?" Wala na ang nakakainsultong ngiti nito at napalitan na ng matalim na tingin. Nagtaka naman siya sa mga pinagsasabi nto. Ngunit nagawa pa rin niyang sumagot.

"Andito ko para ibalik ang dating buhay ko bago pa kita nakilala. Bago pa ako magpauto sayo! Kaya, kung andito ka para sirain uli ang buhay ko, hindi ko na hahayaan yun. Nananahimik na ako. Kaya ano pang kailangan mo sa akin!!!"

"Kinukuha ko lang ang sa akin. . . Ang pagmamayari ko." Sabi nito at binuksan ang envelop na hawak at may papel na ipinakita sa kaniya. "And that thing is you! Remember, you've sighed my contract. So, It's means i still own you." Winagway nito sa harap niya ang papel.

Halos nakalamutan na rin ni debbie ang ang tungkol sa kontratang pinirmahan niya dito. Ang kontratang nagpapatunay na pumapayag siyang maging pagaari ni xander. Pero anong gustong palabasin nito sa kaniya?

Mabilis ang kilos na hinablot ni debbie ang papel at pinagpupunit iyon. Halos maging alikabot na iyon dahil sa pagpilas niya. Nang harapin niya muli si xander ay sunod sunod ang paghigit niya ng hiniga, ngunit kapansin pansin na wala man lang pagkabahala ang makikita sa mukha nito.

"It's ok. it's just a copy. Nasa bahay ko naman ang original. Of course pinaghandaan ko ang pagpunta dito. Hindi ko naman basta iaabot sayo ang bagay na yun." Nagkibit ito ng balikat. Para dito, parang laro lang ang lahat.

Kinuyom niya ang mga kamay at galit itong dinuro. "Sige! Sabihin mo! Ano pang kailangan mo sa akin? Pagkatapos, lubayan mo na ako!" Hindi niya alam kung anong lakas ng loob ang pumasok sa kaniya para hamunin ito. Ngunit ramdam niya ang panginginig ng katawan nang maging mas malalim ang tingin nito sa kaniya. Tumayo ito sa pagkakaupo sa gilid ng kama at muling lumapit sa kaniya. Every step he takes, she feel sufficeted. Hindi siya gumalaw sa kinatatayuan nang makalapit na ito at ikulong siya. Halos di siya humihinga nang sagutin nito ang tanong niya.