-5-

6.8K 377 22
  • İtfaf edildi Esmanur Korkmaz
                                    

Okul.

Tek kelime ile üzerinize yorgunluk,mutsuzluk düşebilir.Ve bunu sağlayan tek kelime ise -öğrencilere göre- genellikle okuldur.Ilgaz gittiğinden beri dersteydim ve saat kavramını unutmuş bulunmaktaydım.Sanırım şuan 4. dersteydim.Ve tahmin edin ders neydi?Geometri!Lanet olasıca dersi hayatım boyunca anlamamıştım ve anlamaycaktım.Dersi dinlemiyordum ancak sınıf ortamı beni bayıltacak seviyeye gelmişti.Neden ben bu sınıftayım ki?Ilgaz'ı düşünmeyi bıraktığım zamanlarda sınıfa baktığımdı kelimenin tam anlamıyla şu hissediliyordu.''Uyuşukluk''.Herkes böyle bir mayışmıştı.Hoca ise yılmadan dersini anlatmayı sürdürüyordu.

Evet evet Ilgaz'ı düşünüyordum.Sanırım ona ısınıyordum.Yavaş yavaş ısınıyordum.Şu evde kalma meselesini tekrar görüşmeliydik.Bu böyle olmazdı.Ilgaz'ın gerçek kişiliği böyle değildi yani.Düşüncelerime dalmış ev meselesini Ilgaz'la nasıl konuşabileceğimi düşünürken kafama gelen ince bir defterle refleks olarak arkama döndüm.Ataberk?Ne oluyoruz?Bu çocuk da varya..Benim yanımda oturmak istemediğini açıkça istemediğini belli ettikten sonra hoca onu benim yanımdan almıştı.Neyse.Sani salaklıklarını birisine söyledik.Kendi kendine kuruntu yapıyor bu.Kızlar bile bu kadar takmaz bir şeye.Ataberk aslında kız olmalıymış.Sinirli çıkan sesimle hocanın duymayamayacağı kadar yüksek bir sesle

''Ne var budala?''dedim.Yüzünü ekşiterek 'Budala da ne?' dermiş gibi baktı.

''Sevgilinle nasıl gidiyor bakalım?'' dedi.Ay şimdi şunu burda boğazlamak istiyorum gerçekten.Sanane yani.İçimdekileri dışıma aktararak

''Sanane Ataberk!Niye bu kadar merak ediyorsun?Hala yediremedin olayları heralde.'' dedim.Bu dediklerime fena bozuldu sanırım ondan sonra hoca Ataberk'e tebeşir attı ve tekrar derse döndü.Ucuz atlatmıştım.Ataberk'e döndüğümde yanındaki kız yani Alev'le konuştuklarını gördüm.Eğer bu olaylar olmasa ve böyle biri olmasaydı onunla çıkabilirdim.Ama çocuk baştan nefret etti benden.Ne günah işledim de sevdiğim çocuk benden nefret ediyor.

Tenfüsün çalmasıyla hoca sesini kesti ve bende derin bir nefes verip ''Hele şükür bitti.'' diye mırıldandım.Yanıma paramı alıp kantine doğru yürümeye başladım.Kantine geldiğimde sıraya geçtim.Neyseki okulum medeniydi.Sırada kargaşa yoktu.Sıra bana geldiğinde tam Kaşarlı Tost diyecekken bir hayvan beni yere iterek,evet iterek kendi sırama geçti.Bende yerde sürünüyordum resmen.Başımı kaldırdığımda bana sırıtmakta olan Ataberk'i gördüm.Yeter ama!Beni tüm okula rezil etti.Hem kendisi hem de kantindekiler kahkaha atarken bir kışımla ayağa kalktım ve

''Hey!Sizin bu yere göğe sığdıramadığınız Ataberk var ya!O bana kendisine aşık olduğumu söyledi.'' biraz durdum ve kantindekilere göz gezdirdim.Hepsi pür dikkat beni dinliyordu.Gözümü Ataberk'e çevirdiğimde dehşetle bakmakta olduğunu gördüm.Bu beni daha da anlatmaya teşvik ederken devam ettim.

''Ona onu sevmediğimi ve sevgilim olduğunu söyledim.Tabi kendisi inanamadı.Ne de olsa onu istemeyen bir kız vardı.O gün sevgilimle kafede buluşmuştuk.Kendisi de tesadüfen bizim gittiğimiz kafeye gelmişti.Ona sevgilimi gösterdiğimde nasıl morardığını ve kekelediğini görmeliydiniz.'' dedim ve herkes daha bir fazla kahkaha atamya başladı.Ataberk ise kantinden hızlıca ayrılmıştı.

Eee Ataberk bey,böyle yedirirler laflarınızı size.Bende orda durmayıp sınıfa çıktım ve kalemimi defterimi ve diğer ıvır zıvırları çantama koyup okuldan çıktım.Önceden fazladan izin kağıdı aldığım için işe yaradı.Ah ben ve zeki kafam.Güvenliğimizi çok sevdiğim için hiç kandırmak istemesemde evime gitme isteğim önden geldiği için kandırmak zorunda kaldım.

Şansıma okulun önünden geçen bir taksiyi durdurup hemen içine girdim ve kendi evimin adresini verdim.Sonuçta ben Ilgaz'ın sonsuza kadar kölesi olmak zorunda değildim.Bunları anneme söylesem Ilgaz'ı karakollarda süründürürdü sırf kızımı alıkoydu diye.Ama ben acıdığım için söylemiyorum.Kendi hatam işte.Ne diye sevgilim dersem.Şimdi tüm okula da söylemiştim.Gerçeği söylesem yada Ilgaz söylese ki kesin söyleyecek eğer kölesi olmazsam,okulda rezil olurdum.Üstüne Ataberk'in ben en üstünüm bakışlarıda eklenince cidden düşünmek bile istemiyorum.Bu meseleyi gerçekten en kısa zamanda Ilgaz'la görüşmeliydim.Sonuçta işin ucunda sevdiğim çocuğa rezil olmak vardı.Zaten nefret etmişti bir kere benden.Birde ona reil olamazdım.Ve evet onu hala seviyorum.Her ne kadar gerizekalı,kaba olsada.Ne kadar yalanlasam seviyorum onu.Bu farkettim.Dışarıya çıkarken

Yanlış Kişi Yanlış MesajHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin