Gecenin dipsiz karanlığına dalıp giderken yine senin hayalinle karşılaştım.. Üstünde mavi bir elbise, beyaz çiçek desenli.. Ya ben maviyi sana yakıştırıyorum, ya da seni en son gördüğüm gibisin. Ayırt edemedim. Saçlarının bir tarafını kulağının arkasına saklamışsın, tatlı tatlı gülümsüyorsun. Sen gülümseyince, bu dipsiz karanlığa sanki güneş doğuyor. Sana asla yetişemiyorum. Yürüsem de koşsam da bu mesafe bir adım bile eksilmiyor. Oysa insan hayallerinde istediği gibi yaşayabilirmiş. Ben hayallerimde bile sana dokunmaya kıyamıyorum ki. Öyle uzaktan bana gülümseyişin, bakışın.. Elbette diyemem böylesi daha iyi diye çünkü, sarılmak, kokusunu doya doya içine çekmek, elini tutmak bunlar paha biçilemez. Ama diyebilirim ki ben seni hiç böyle hayal etmedim. Kalbinde ufacık bir yere talip oldum ben fazlasına değil. Ben o yere bir dünya sığdırırım izin verdiğin kadar. Kalbimi sığdırırım. Hayalini kurduğum aşkımı koyarım ortaya. Sana vaadedebileceğim bir sevdam var. İzin verirsen burnunun ucundan ilk öpücük alan ben olmak istiyorum. Ama sadece bu kadar yazabiliyorum. Yazmak ve söylemek arasında dağlar kadar fark var biliyorum. Ama hayallerime söyleyemiyorum, sadece yazdıkça hatırlayabiliyorum. Kalbin dünyam olsun, bir toz tanesi kadar dışarı çıkmam..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meczup'un Not Defteri
RandomFarklı yazılar farklı bölümler.. Bu kitapta yazılarımı derledim. Deli olarak tasvirlediğim kendimden, sevdalısı olana kadar yazdığım yazıları, hayal kurarak okumanızı ve yaşamanızı istiyorum. Bir olay örgüsü yok ama mekan belli bu kitapta; Gönül. ...
