ŞEHRİN YALNIZ AŞIKLARI #Yazarlar74

KT-1

Bu gece aklımı kemiren düşünceler benim tatlı rüyama teslim olmamı engellemişti. Tüm gece düşünce havuzumda boğulmuştum. Bugün yılbaşı olmasına rağmen yine evde yılbaşına girecektim, aynı bundan önceki senelerde olduğu gibi. Odama doğru yaklaşan ses ile irkildim ve uyuyor taklidi yapmaya başladım. Kesinlikle gelen kişi Yasemin'den başkası değildi. Ses ile birlikte nefesi yüzüme vuruyordu. Ah be kızım uyuyan insanın baykuş gibi tepesine dikilinir mi? Beni o fırın küreği gibi olan elleriyle sarstıktan sonra sinirle başımı yastıktan kaldırıp doğruldum ve konuşmaya başladım.

"Yeter! Tamam uyandım kanka uyandım!"

Evde tek benim sesim yankılanıyordu. Bugün yılbaşıydı. Ama bana sorarsanız benim için hiçbir önemi yoktu.
Bugün çok önemli bir gün olduğunu düşünenler olduktan sonra bu gün hiç bir zaman önemli bir gün olmayacaktı. Ya ne diyorum ben? Sabah uyandırılınca her zaman saçmalama kapasitesine sahip biriydim. Bugünü anlamlı kılan benim için bir şey yoktu. Yasemin'i de anlamıyordum. "Yılbaşı geç uyanılmaz, daha plan yapacağız." diyip duruyordu. Kızın sevgilisi olunca tabiki de yılbaşına mutlu girecekti. Bende artık kendi başıma dolaşmayı ya da evde hangi kanalda ne program var diye kanallarda gezinmeyi düşünüyordum. Sıcacık yatağımdan kalkmak kadar zor bir şey yoktu ama Yasemin bu sefer başımdan aşağı su dökmemesi için ayağımı sertçe yere vurarak kalktım. Tipimi görmemek için aynaya bakmadan sıcak bir duşa girerek hazırlandım ve mutfağa gittim. Ama sanki cinayetten yargılanıyormuşum gibi bakan bir çift Yasemin'in gözü karşımda duruyordu.

"Kanka ne oldu? Öyle bir bakıyorsun ki kendimden şüphelenmeye başladım. "

"Ada'cığım, bak canım benim, bu hal ne? Hadi elbise giy dışarı çıkacağız."

"Ne var halimde? Ne kadar güzel kot giydim üstüne de tişört giydim ne var ki halimde?"

"Bu gün yılbaşı. Özel giyinmemiz gerek."

"Öyle bir kural mı var? Bana ne ya sen biricik sevgilinle buluş beni boşver. "

"Bizimle sende geleceksin. Beraber takılırız. Birkaç arkadaş da gelecekti."

"Zorlama beni. Boşver ben takılırım evde."

"Sana geliyorsun diyorum!"

Of puf diyerek kahvaltı masasına oturmuştum. Bu poğaçalar harika duruyordu. Unu yaratan Allah neler neler yaptıracak gücü insana veriyor! Bakın bakın yine saçmalayan bir adet Ada yine iş başındaydı. Her zamanki iğrençliğimi yaparak poğaçanın üzerine nutella ve bal dökerek yemeye başladım. Fakat bu sefer Yasemin'in bakışları deminki bakışından daha berbattı. Kendimi daha da rezil etmeden siyah ve beyazın hakim olduğu odaya koşarak gardırobumu kurcalıyordum. Ne tesadüf ki böyle günlerde giyebileceğim pek bir şeye sahip değildim. Çünkü ben parti ya da özel günleri takip eden biri değilimdir. Gardırobu kurcaladıkça ya siyah ya da beyaz kıyafetler çıkıyordu. Ben pek renkli giyinen biri olmadığım için tüm kıyafetlerim bu tonlardaydı. Hatta evi bile bu tonlarda tasarlamıştık. Elbise bulamayacağımı anlayıp Yasemin'in odasına giderek onun gardırobunu kurcalamaya başladım. Kızın gardırobu resmen balo kıyafetleri satan mağazalar gibiydi. Kız nerede renkli, tüllü, kısa, mini şeyleri bulduysa gardırobuna doldurmuştu. Kendi zevkimi azıcık da olsa yansıtan bir kıyafet arıyordum fakat bulamıyordum. En sonunda mini siyah bir elbise bulmuştum. Bence gayet de güzeldi. Vücuda oturacak bir elbiseye benziyordu. Bunun altına botumu giyersem fena olmazdı. Takı takmaya gerek yoktu. Yasemin'in aynasından kendime bakıp bakıp kendime alışmaya çalışıyordum. Tam olarak yeni işe alınan sekreter gibi duruyordu ya da ben fazla abartmıştım. Odama giderek siyah botlarımı çıkartıp son olarak da hafif siyah ağırlıklı makyajımı yaparak Yasemin'in yanına gidip "Hazırım!" diye bağırdıktan sonra hiçbir şey demeden kapıyı açıp botumu giymeye başlamıştım. Arkamdan gelen sesi tınlamıyordum bile.