The new girl in town 1

Hoofdstuk 31- Chloe van Leeuwen

<tijdskip van een maand (alweer, sorry daarvoor maar anders word mijn verhaal echt te lang)>

'Katie schiet is op mijn moeder komt straks' zeg ik. Vandaag komt mijn moeder thuis en gaan we met z'n 3en uiteten. Katie is altijd zo sloom!

'Ja ja ik schiet op' zegt ze. Ik loop naar de badkamer en ze probeert om de rits van haar jurkje dicht te krijgen.

'Moet ik helpen?' vraag ik als het na een tijdje niet lukt.

'Graag' zegt ze. Ik loop naar haar toe en maak de rits dicht. Ze draait zich om. Ik kijk haar in d'r ogen en zoen haar. Mijn lippen liggen op de hare. Ik vraag toestemming met mijn tong en die geeft ze me. We staan een tijdje te zoenen als ik terug trek.

'Mijn moeder komt zo' zeg ik en ik geef haar nog een kleine kus. Katie knikt en gaat verder met haar make-up. Ik loop weer naar mijn kamer en pak mijn tas waar ik mijn telefoon, make-up wat eigenlijk vooral voor Katie is en portemonnee. Als Katie de badkamer uit loopt ziet ze er super mooi uit.

'Je bent echt heel mooi' zeg ik. Katie bloost en pakt ook haar tas. Dan lopen we naar buiten. We lopen naar de Starbucks waar we met mijn moeder hebben afgesproken. Als ik haar zie ga ik rennen. Ik ren zo hard als ik kan. Als ik bij haar ben vlieg ik haar om d'r nek.

'Ik heb je zo gemist' zeg ik half huilend.

'Ik jou ook' zegt ze half huilend. Katie blijft rustig wachten tot dat we klaar zijn met huilen. Als we klaar zijn lopen we naar een restaurant.

'Dus Katie, jij en Chloe hebben wat' zegt mijn moeder.

'Uh ja mevrouw' zegt Katie netjes, zo ken ik haar helemaal niet.

'Katie, je kent me toch het maakt niet uit at jij en Chloe wat hebben er veranderd niks tussen ons, je kan nog steeds altijd naar me toe als je een probleem hebt of als je je verhaal kwijt moet' zegt mijn moeder. 'En het belangrijkste ik ben geen u en geen mevrouw meer voor jou ik ben Martine of ma voor je'. Katie en ik schieten in de lach.

'Is goed ma' zegt Katie, waardoor ik nog harder moet lachen. We komen bij het restaurant aan en we mogen gelijk naar onze plekken toe lopen. We praten over allemaal dingen totdat mijn moeder zegt:

'Ik heb een verrassing'.

'Wat?!' zeg ik gelijk.

'We gaan verhuizen' zegt ze. Ik voel de tranen opkomen, nu woon ik nog verder van Katie af het is al 30 minuten fietsen.

'Nee niet nog verder van Katie' zeg ik nu huilend.

'Is in dezelfde stad wel goed?' zegt mijn moeder. Ik krijg een glimlach, spring op en loop naar haar toe. Ik ga dichterbij Katie wonen! We gaan dan naar dezelfde school en dan kunnen we elkaar meer zien. Ook Katie lacht. Ik loop naar haar toe en geef haar een kus. Het is een beetje awkward omdat mijn moeder er bij zit, maar mijn moeder lacht lief naar ons en dat betekend dat ze het leuk vind. Mijn leven is perfect!

'ALLEMAAL OP DE GROND!!' schreeuwt een stem ik hoor schoten en mijn leven is weer verpest.

een clifhanger en een hele grote twist ik hoop dat jullie het toch wel leuk vinden. Eindelijk weer een hoofdstuk ik moet echt meer gaan uploaden. ik hoop dat jullie allemaal een leuke kerst hebben gehad!

xfabienne