Eindelijk ben ik binnen gelaten! Ik kreeg ook al meteen eten! Leuk, dan moet ik niet verder zoeken naar eten. Maar toch zal ik straks mijn baasje gaan zoeken. Of kijken of hij al is teruggekomen. Eerst drink ik mijn melkje op. Zaaaaalig, dit kreeg ik vroeger nooit! Het meisje dat me eten heeft gegeven aait me achter mijn oortje. Ik spin en geef haar een kopje. Misschien vind ik haar leuker dan mijn vorig baasje, hier krijg ik veel meer en zijn ze precies liever... maar ik laat mijn baasje niet ik de steek. Straks zal ik hem gaan zoeken!
JE LEEST
Willie
FantasyWoensdag 17 juni 2015. Een mooie zomerdag. 'Kijk!', roep ik. Er staat een klein, ros, mager poesje voor de deur. Hij kijkt zooo zielig, dat ik meteen naar de deur ren en hem binnen laat. Het poesje komt miauwend binnen. Ik aai hem achter zijn oortje...
