Mauw... Stilletjes hoor ik iemand miauwen. Ik ben naar mijn kamer gegaan omdat ik me niet meer kon concentreren... Ik kijk door het raam en ik zie dat georges én het kleine poesje samen op het terras staan. Snel loop ik de trap op en ga naar buiten. Ze hebben beiden hun oren naar beneden en ze kijken elkaar boos aan. Oeioei... Snel pak ik Georges vast en zet hem binnen. Het kleine poesje is misschien wel lief, maar hij mag Georges wel niet wegjagen!
Een tijdje later slaapt het kleine poesje buiten op het terras en slaapt Georges binnen in zijn zeteltje. We hadden ooit is 2 zeteltjes gekocht; de een zou voor mijn broer zijn en de andere voor mij. Maar ik ben zo lief geweest om mijn zeteltje aan Georges te geven :-)
Dat zal wel een probleem worden als de poesjes altijd zo een ruzie zouden maken. Dan zouden we ze altijd in 2 aparte ruimtes moeten zetten... Maar ja, wie zeg dat het ros poesje gaat terugkomen...?

JE LEEST
Willie
FantasyWoensdag 17 juni 2015. Een mooie zomerdag. 'Kijk!', roep ik. Er staat een klein, ros, mager poesje voor de deur. Hij kijkt zooo zielig, dat ik meteen naar de deur ren en hem binnen laat. Het poesje komt miauwend binnen. Ik aai hem achter zijn oortje...