Bah, 's ochtends vroeg haat ik echt wel. Iedereen slechtgezind... was Georges er maar!
Plots zie ik een poesje voor de deur staan. Is het Georges? Nee, want dit poesje is veel kleiner en magerder. 'Kijk!', roep ik (mss iets TE ) enthousiast. Ik loop naar de deur en natuurlijk moet ik eerst uitschuiven over mijn broer zijn trui! Ik open de deur en laat het poesje binnen. Het is een rosse. Suuuuuuuper schattig! 'Dag lief klein poesje!', zeg ik. 'Waar kom jij vandaag?' Het poesje keek me aan en miauwde. VEEL te lief! Ik gaf hem meteen melk. Gulzig slurpte hij het op. Hoe snoezig! ♡♡♡♡

JE LEEST
Willie
FantasiWoensdag 17 juni 2015. Een mooie zomerdag. 'Kijk!', roep ik. Er staat een klein, ros, mager poesje voor de deur. Hij kijkt zooo zielig, dat ik meteen naar de deur ren en hem binnen laat. Het poesje komt miauwend binnen. Ik aai hem achter zijn oortje...