Ονειρεμενος πριγκιπας

κεφάλαιο 3

ντριιιιν ντριινν

ουυφ εκλεισα το ξυπνητυρι και πηγα κατευθειαν στο μπανιο... τελικα χθες καταφερα να κοιμηθω λιγες ωρες

"Ξυπνααα" ειπε ο μπαμπας μου με την πρωινη του βαρια φωνη απο το μεσα δωματιο

αναστεναξα και εκανα εναν κυκλο με τα ματια μου. Ειχα βερεθει να ακουω αυτη τη φραση καθε πρωι δεκα λεπτα αφου εχω ξυπνησει 

ακουω το τηλεφωνο μου να χτυπαει..ποιος να ναι τετοια ωρα;

"ναιι;;"

"Έλα μωρο μουυ" ακουγετα η ιωαννα χαρουμενη

"Τι εχεις;" της λεω

"Χαα! μικρο μου θα εισαι μονη σου σημερα στο σχολειο" μου λεει πανευτυχης

"Γιατι;" της λεω στεναχωρημενη-αναστατομενη

"Εχω κατι εξετασεις στο συχρονο χορο και πρεπει να παω απο τωρα για να γραφτω"

"Ελα ρε ιωαννα μην μου το κανεις αυτο" της ειπα σαν να την ικευτευω

"Λοιπον αγαπη δεν εχω αλλο περιθωριο για να το κανω πιο μετα οποτε ββ"

αα το εκλεισε! δεν την πιστευω. πως τολμαει να με αφησει μονη μου; τωρα θα πρεπει να ειμαι με τα ψωνια της ταξης μου η τα ηλιθια που πλενουν το μαλλι τους καθε χριστουγεννα και πασχα.. και το καλοκαιρι στην θαλασσα

"Ετοιμηη;;" φωναξε ο μπαμπας μου

"Τι ποτε να προλαβω ρε μπαμπα;"

"Εμμ ειναι και μιση"

"Τιι;;" αρχισα να σκουντουφλαω παντου προσπαθοντας να βαλω γρηγορα τα ρουχα μου.Παρα τεταρτο ερχεται το λεωφοριο!

εφτασα κατω λιγο αναμαλλιασμενη και ειπια το γαλα μου με μια ρουφυξια. Πεταξα το ποτηρι στον νεροχυτη και ετρεξα γρηγορα προς τα εξω

"Γειαα μπαμπααα" φωναξα για να με ακουσει μεσα στο σπιτι ενω απο τα παραθυρα μου εγνεψε 'αντιο'

"Καλημερα κυρια Μαργαριτα" ειπα στην κουτσομπολα απεναντι

"Και σε σενα καλο μου κοριτσι" απαντησε ευγενικα. Εγω εβλεπα πως μεσα της εβραζε να μαθει νεα με τον μπαμπα μου

"Επιτελους το λεωφοριο" αναφωνησα

"Καλη σας μερα κυρια Μαρια" ειπα και εκατσα στην θεση μου ενω αυτη με κοιταξε με το γνωστο βλεμμα αγελαδας της

Οπα οπα για μισο.... καθομαι κανονικα μονη μου σημερα στην θεση μου απο διπλα ηταν καποιος.Γυρισα με το διακριτικο μου βλεμμα σιγα σιγα γα να δω ποιος ηταν.. οκ επαθα σοκ!