Ονειρεμενος πριγκιπας

κεφάλαιο 5

Aφου αφηγηθηκα οτι εγινε στην Ιωαννα ,η οποια μετα απο ολα οσα ακουσε ηταν τρισευτυχισμενη, την εδιωξα και πηγα για υπνο.Προσπαθησα δηλαδη.

Σκεφτομουν ολα αυτα που εγιναν.Μπορει και να εχει δικιο αλλα εγω ηθελα απο μωρο αυτον τον πριγκιπα. Θελω μια αληθεινη αγαπη, κατι που να με κανει να χασω τον ελεγχο της ζωης μου.Δεν λεω απο τωρα.. ειμαι μικρη ακομα αλλα καποτε.Να τον περιμενω πανω στο αλογο του...

Εδω δεν ερχεται το αλογο.... θα ερθει ο πριγκιπας;

Σκεφτηκα αυτα τα λογια του.. εχει δικιο πρεπει να ερχισω να ζω!Αν και τα λογια του ηταν σκληρα με βοηθησαν να καταλαβω. "Ευχαριστω" ψιθηρισα χαμογελαστα κλεινοντας τα ματια μου.

"Ξυπναααα" φωναξε ο μπαμπας μου ως συνηθως.. 

"Ρε μπαμπα ειμαι ξυπνια εδω και δεκα ολοκληρα λεπταα!!!"

"Ετοιμασου τοτεε" συνεχισε..

"Αχχ καλα καλα" ειπα λιγακι νευριασμενη.

Ειπια το γαλα μου σε φυσιολογικους ρυθμους αυτη τη φορα και βγηκα εξω να περιμενω το σχολικο

"Καλημερα" ειπα στην κυρια Μαργαριτα.Αυτη την φορα ειχε και το εγγονακι της μαζι.  

"Καλημερα Βασιλακη"ειπα με ενα πλατυ χαμογελο

Εκεινη την στιγμη η κυρια Μαργαριτα με κοιταξε περιεργα..

"Οριστε;" μου λεει

"Τι εγινε κυρια Μαργαριτα;"

"Ο εγγονος μου λεγεται Γιωργακης!"  ειπε ολο υφος

Την κοιταξα και κοκκινισα..."Συγνωμη μπερδευτηκα" τιι εγινε μολις τωρα;; γιατι τον ειπα Βασιλη ενας θεος ξερει..

'Χμμ τελος παντων.. αλλη φορα να.."

Ευτυχως σταματησε αφου ηρθε το λεωφοριο

Εκατσα στην θεση μου αλλα αυτη τη φορα δεν καθοταν κανεις διπλα μου.. γυρισα να τον ψαξω..

Τον ειδα να καθεται δυο καθησματα πισω μου μαζι με την Κατερινα η οπως θελει να την φωναζουμε αυτη 'Kelly'. Τωρα αν το 'kelly' βγαινει απο το Κατερινα δεν ξερω.. Απο οτι καταλαβατε ειναι η μεγαλυτερη ψωναρα-τσουλαρα του σχολειου μας

Του εριξα ενα βλεμμα ολο απωρια. Ανταποκρηθηκε με ενα σατανικο χαμογελο... ναι ναι ναι το γνωστο του και συνεχησαν να μιλανε.

Οι ωρες περασαν βαρετα οπως παντα. Καποια στιγμη ο γυμνασιαρχη ζητησε να μας δει..