Yeni hayatımın ikinci sabahına uyandığımda karşımda uyku sersemliğiyle tam olarak tanımlayamadığım bir canlı ile karşılaştım. Yatakta doğrulup gözlerimi ovuşturduğumda biraz daha kendime geldim ve karşımda duranın bir köpek olduğunu farkettim. Birden üstüme atılıp suratımı yalamaya başladı.Hafif pürüzlü dili suratımda değişik bir his uyandırmıştı.Suratımda gülümsemeyle yeniden doğrulup yataktan kalktım ve kıyafetlerimi giymek için aralık olan kapıyı kapattım.Tam tişörtümü çıkartmışken birden kapı açıldı ve Masal "Poul!!" diye sert bir sesle içeri girdi. Tabi beni o halde görünce hemen kapıyı kapattı ve;
"Özür dilerim.Köpeğe bakıyordum." dedi. "Sorun değil." diyerek köpeği kucaklayıp kapının önüne bıraktım.
"Güzel isimmiş."
"Teşekkürler."
"Kız mı?"
"Evet."
Bu kısa diyaloğun ardından kapıyı kapattım ve üstümü giyip aşşağıya indim.Mutfağa doğru ilerlerken göz ucuyla salona bakarak koltuğun üzerinde duran kıyafetleri gördüm.Mutfağa girdiğimde Masal'ın ve yengemin masada oturduğunu gördüm.Sessizce birşeyler konuşuyorlardı ve ben gelince sustular.Günaydın diyip bende masaya oturdum.Yine sessiz bir kahvaltıydı.Kahvaltının ardından tam mutfaktan çıkarken yengem bana seslendi.
"Rüzgar."
"Efendim yengecim."
"Bugün okula başlayacaksın biliyorsun değil mi?"
Üzgün bir suratla evet anlamında kafamı salladım.Yengem;
"Kıyafetlerin salonda koltuğun üzerinde." dedi.Birşey demeden mutfaktan çıkıp salona doğru ilerledim.Koltuğun üzerindeki yeni okul formamı alıp odama gittim.Saatime baktım ve okula ne zaman gideceğimi bilmediğimi farkettim.Masal'a soracaktım ancak nedensiz bir şekilde utanıyordum.Özgüvenimi toplayıp Masal'ın odasına doğru ilerledim.Masal ruh hali değişik bir kızdı.Sessiz ve çekingendi.Çoğunlukla yabancı tür müzikler dinlediğini duyuyordum.Tarzı tam olarak tarzıma göreydi.Aslında iyi bir arkadaş olabileceğini düşündüm.Kapıyı tıklatırken kapının üzerindeki "Do Not Disturb!" yazısı gözüme takıldı.İngilizcem kısmen iyiydi.Sanırım "Rahatsız Etmeyin!" yazıyordu.İçeriden "Evet?!" diye bir ses geldi.
"Şey... Birşey soracaktımda." dedim ve kapı açıldı.
"Tabi,sor."
"Okul saat kaçta başlıyor?"
"5 dakika sonra evden çıkarız.Formanı koltuğun üzerine koymuştum."
"Evet aldım."
"Tamam görüsürüz."
"Teşekkürler görüsürüz."
Yeniden odama döndüm ve formamı giydim.Okula gideceğim için heyecanlıydım.
Formamı giydikten sonra yatağa uzanıp biraz gözlerimi dinlendirdim.Sanırım uzun bir gün olacaktı.Birkaç dakika sonra Masal;
"Rüzgar,servis geldi." diye seslendi.Hemen toparlanıp aşşağıya indim.Yengemle görüştükten sonra servise bindik.Serviste sabahın köründe kalkmanın verdiği uykusuzlukla sersemleşen insanlar vardı.Arka tarafta bulduğum boş bir koltuk bulup yerleştim.Bu zorlu olacağını umduğum güne birazda olsa rahat başlamak için şarkı dinleyebileceğimi düşündüm.Kulaklığımı taktım ve idolüm olan Marshall'ı dinlemeye başladım.Bu beni gerçekten rahatlatıyordu.
