Ondan ve ya yapacağı hiçbir şeyden korkmuyorum ama böyle düşünmesi koyuyor bana. Telefonu kapattım. Daha fazla canımı sıkmasına izin veremem zaten ne söylersem de bana inanmıyor. Ve bu durum gittikçe daha da karmaşık bir hal alıyor. Bu durumdan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum.
Bütün gece uyumadan sabahladık Demet, ile zaten bu kafayla nasıl uyuna bilir ki,
Saat 09:23
Baharın, uyanmasıyla oturma odasına geçtik ve yaşadiğimiz bu olayı ona eksiksiz bir şekilde anlattık. Onunda aklı karışmıştı. "Nasıl bu kadar tesadüf olabiliyor büyük şanssızlık geçmiş olsun"diyerek bana sarıldı. Biraz oturduktan sonra Bahar, kahvaltı hazırlamak için odadan ayrıldı.
Ve kahvaltı hazır. Ama hiç iştahim yok zorlada olsa bir şeyler yedim.
Telefonu açtım yine tehdit mesajları atmiş. Umursamıyorum onu inandırmaya çalışarak kendimi yormayacağım daha fazla.
Üstümüzü değiştirip hazırlandık. Her zaman kinden daha sade bir kıyafet giydim ve artık eve gitme zamanı geldi.
Bahar la vedalaşıp Demet, ile oradan ayrıldık. Yolda her gördüğümüz arabadan korkar olmuştuk sanki içinde Poyraz, varmış gibi bir türlü kurtulamadık dün gecenin etkisinden. Ve itiraf etmek gerekirse evimi hiç bu kadar çokkkkkkkkkkk özlememiştim.
Sonunda eve geldim önce duş alıp sonra rahat birşeyler giydim. Yatağıma uzandım herşey gözümün önünde film şeridi gibi canlanıyordu. Sanırım bu yaşadıklarımı unutmam hiç kolay olmayacak.
Bahar'ın erkek arkadaşı yani Murat, Poyraz, ile yakın arkadaşlar. Poyrazın tehtidlerinı yaşattıklarını Bahar ona anlatmıştı ve daha fazla bu konuyu uzatmaması için Murat, Poyraz ile konuştu. Ama maalesef ikna edemedi çünkü Poyraz ona oyun oynayıp sonrasında polise ihbar ettiğimi sanıyor o kadar inanmiş ki, gerçeği bile göremiyor. Bu kadar kör olduğu için onun adına üzülüyorum.
Dışarıya hiç çıkmadım. Bütün günümü evde odamda geçirdim. Biraz kitap okudum, müzik falan dinledim ama bir an bile olsun o anları unutamıyordum hiç aklımdan çıkmıyordu.
Poyraz, mesaj attı bakmak bile istemiyorum.
Tabiki merakımdan dayanamayıp baktım. Bu seferde google aramızda birşey olduğunu sanıyor. Neymiş efendim o saatte hiç bir patron bir telefonla yatağını bırakıp öyle bir yere gelmezmiş. Hayır yanı adamdan nefret ediyorum, sevmiyorum elimde olsa bir kaşık su da boğcam. Birde Poyraz, beyin düşüncelerine bak. Karşımda olsa bu sinirle tebrik edip sonrada azıma gelen bütün kelimeleri sinirimi , kızgınlığımı, öfkemi üzerine boşaltıcam. Eminim rahatlatırdı biraz da olsa beni.
Ona tekrar durumu güzel bir şekilde yazıp gönderdim. Tabiki Poyrazcım yine inanmayıp o iğrenç ve mide bulandırıcı kelimelerini hiç çekinmeden yazıp bana gönderdi.
Benden bu kadar. Daha fazla kendimi yormayacağım. Aman ne düşünmek istiyorsa onu düşünüp inansın.
Yaşlandım !
Gerçekten yaşlandırdı beni. Ama eminim eninde sonunda onu bu yaptıklarına ve yaşattıklarına pişman edeceğim.
