Yine bu fon muzigiyle geldim! Cunku baya heyecanli bir bolum oldu. Yorum yapip vote veren arkadaslara tekrar cok tesekkurler. 💓
----
Gozlerimi yavasca araladim. Burada yatmaktan her yerim agrimisti. Kafam, kafam aciyordu. Yavasca gozlerimi yanimda duran hemsireye cevirdim.
"Ben doktor beye haber vereyim."
Doktor iceri girip serum degerlerini kontrol ettikten sonra "Kendini nasil hissediyorsun?" diye sordu.
"Iyiyim."
"Birazdan polisler senin ifadeni alacak."
"Gelsinler."
Deyip kafami salladim.
"Ama once arkadaslarina haber vereyim. Seni cok merak ettiler." Odadan cikti.
Arkadaslar. Acaba kim gelecekti? Emre mi Ali mi?
Tahmin ettigim gibi kapidan iceri Emre girdi.
"Selin!"
Yanima oturup elimi tuttu hemen. Aglamisti, gozleri kipkirmiziydi.
"Selin iyi misin? Bir sey soyle bana."
Ellerini yuzume goturdu. Yavasca oksadi parmagiyla.
"Iyiyim ben. Yok bir seyim."
"Selin benim gercekten olaydan haberim yoktu. Ben- ben sen gelmezsin sandim. Belki ekersem seni uzulursun diye. Selin hepsi benim sucum."
"Senin, olanlardan bir haberin yoktu yani?"
"Yoktu! Yoktu Selin sana yemin ederim. Ben boyle bir seye izin verir miyim?"
"Emre, biraz yalniz kalmak istiyorum."
"Tamam canim. Burdayim ben tamam mi? Beni ne zaman istersen yanina cagirabilirsin."
"Hıhı."
Kafami cevirdim. O da yataktan kalkip kapiyi acti.
"Emre."
"Soyle canim?"
"Kimseyi istemiyorum, kimseyi."
"Tamam."
Deyip cikti odadan.
----
ALININ AGZINDAN.
Emre yogun bakindan ciktiktan sonra yuzune baktim iyi bir sey soylemesini bekler gibi.
"Na- nasil o?"
"Iyiyim diyor."
"Iyi degil ama. Di mi?"
"Kim iyi olabilir ki?"
"Ben de bir goreyim. Gecmis olsun derim."
Tam iceri girecekken Emre durdurdu.
"Ali, Selin kimseyi gormek istemiyormus."
