After All The Heartaches [Ongoing]

AATH (13)

"I feel weird, I'm not sure. But all I know is, I am happy-very happy :)"

**

Kevin's POV

Wow. Just wow! While I was listening to Vera's story, only one person came in my mind. Si Selina.

So I remained quiet. Ayaw ko munang mag conclude since hindi ko pa alam ang totoong nangyari. But then again, I was dumbfounded nung narinig ko na ang pangalang Eric.

Ako yun! Ako si Eric! Naalala ko pa noon, tawag ko kay Selina is Sel kasi nga ang haba ng pangalan nya.

Ang now, si Selina ba talaga 'to? Akala ko wala na sya? Sht! Naguguluhan ako!

Ayan na. Tapos ng magkwento si Vera. Umiiyak na sya.

"And that is my story Kebs. Alam mo, si Eric? Sya ang first na lalaki na dumating sa buhay ko. Love ko sya kasi nga diba! Bestfriend ko sya. Kahit bata pa ako nun, tandang tanda ko pa rin yung ginawa nya. Sabi nya lang saken, ayaw nya akong masaktan. Bakit? Sa tingin nya hindi ako nasaktan nung ginawa nya yun? Umalis sya ng walang rason. Umalis sya. That was 10 years ago pero fresh na fresh pa rin yung sugat sa puso ko! Si Eric ang rason kung bakit ako ganito ngayon!! Kung sana hindi nya ako iniwan, hindi sana ako matatakot mawalan ulit. Kung sana hindi nya ako iniwan, hindi sana ako matatakot iwanan."

She cried and cried. This is the second time na nakita ko syang umiyak and to be honest, I don't know what to say.

"Maybe just maybe, may rason si Eric kaya nya yun ginawa." yun na lang ang nasabi ko. I know nagulat sya doon.

"Well Kevin, kung ano man ang rason nya. Ayoko ng maniwala sa kanya. Ayoko na syang makita ulit. Sya ang rason kung bakit nakatadhana na akong masaktan."

I was more surprised to here that :( Langya! Mas lalo akong naguguluhan eh.

"So Vera? Tara na?"

"Ay! Ang daya mo Kebs. Bakit ako lang ang magshe-share? Huhuhu ikaaaaaw? Paano ako makapag susulat ng performance task ko about you?"

"Psh. Sige na nga, pero what I'm going to tell you is kinda short lang eeh."

"Okay lang :) At least diba! Ayoko namang mag cramming!"

"Sure. Ako si Kevin Sy, since pre school sa Shin na ako nag-aaral. I was a happy person, to be honest ayoko nga sa mga bully eh. Kinababaliwan ng mga beki at babae pero in love talaga ako kay Claud. Then she chose to leave me. Kaya ayun, naging cold na ako sa lahat ng tao."

"Why'd you did that Kebs? Happy kaba sa ginawa mo?"

"Nah, I'm not. If course marami ang naapektuhan dahil don. But they can't blame me though. I was hurt."

"Alam mo pain is inevitable. It proves that we are just human. To feel pain is not a sin. What we do and what we do not do when we are hurt is the sin."

"Kaya nga eh! Pero kung ikaw ako, anong gagawin mo. I'd rather be cold than to be a casanova like other guys who got their hearts broken."

"Yes, you got a point! Pero hindi mo ba narerealize, it's just the same!? Kung binabalewala mo ang mga babaeng kaibigan mo, parang katumbas din yan ng pagpapa iyak mo sa mga babaeng nagkakandarapa sa'yo! Hindi lahat ng babae sasaktan ka. Yan ang natutunan ko! You may get your heart broken because of one girl but that doesn't mean that every girl that comes to your life will hurt you."

"Panahon na siguro na mag move on ako. I have been so selfish, hindi ko man naisip na hindi lang ako ang may ganitong problema. Pati ikaw din. And look at you, masaya ka na. Siguro nga, I can learn to forgive once I'll learn to accept."

Masaya ako ngayon, dahil kay Vera :)

"Yes, and Kebs I will help you accept! So, friends na tayo?" Vera offered her hand.

"Sure, friends na tayo! And this time. For real!"

Ako si Kevin Eric Sy. I will be happy, I will learn to accept. Most of all, masaya ako kasi magkaibigan na kami ni Vera. Naguguluhan man ako ngayon sa pagkatao nya. Naguguluhan man ako kung iisa lang sila ni Selina, I will go back to being me :) The happy person, and act as if I was never broken.