Ben aslında iyi bir insanım ama kendimi ifade edemiyorum Üzeyir Abi. Yani beni tanıyan insanların söylediği şeyler bunlar bende onların yalancısıyım. Çağrı, aslında sen iyi birisin oğlum ama kendini ifade edemiyorsun. Safsın oğlum sen, saf! Kendimi o kadar çok mahçup hissediyorum ki Üzeyir abi, gökyüzünden özür dilemek geliyor içimden. " Ey karanlığına aşık olduğum gökyüzü! Beni affet, biliyorum pek bir zararı yok ama içtiğim sigaralar seni rahatsız ediyor. Gündüzleri içtiğim sigaralar gece olunca senin akciğerlerini gösteriyor bana. Bana kızıp sakın ağlama gökyüzü. Sonra bütün dışarı da kalan insanlar benim suçum yüzünden ıslanmasın, üşümesin. " Mutfağa gidip bir bardak su içecektim ki, banyonun içinden ağlamaklı bir ses işittim. Işığı yanmıyordu ama ağlamasını bastırsın diye çeşmeyi açmıştı. Kapıya tıkladım iki kere. Ses yok. Kapıyı açtım, karşımda Üzeyir abi. Abi noldu gel anlat dedim, uzak dur Çağrı demekle yetindi. Benim bütün derdimi kusursuz dinleyen, fakat bana bir türlü derdini anlatmayan bir adamdı Üzeyir Abi, sigarasını alıp gelmişti balkona. Yanıma oturup sigarasını yaktığında anlamıştım, nasihat verecekti. O tam söze girecekken böldüm sözünü, bak dedim abi; Bu saatler dertleşme saatleri, çay koyalım sabaha kadar konuşalım seninle. Hem benim de sana anlatacaklarım var. 5 dakika çaydanlığı aradıktan sonra çayı demleyip balkona oturdum, Eee nerede kaldık abi, anlat sen. Çağrı dedi sigara kokan nefesiyle birlikte. İlk önce iki yumurta kıralım lan, karnım çok aç amına koyim. Çayı ben koydum, yumurta da senden diyerek yıktım yemek işini Üzeyir abiye. Annemin kardeşimi okula götürürken aldığı belediye ekmeğini ortadan ikiye bölüp akşam 23:40 sularında kahvaltı yaptık. Çay da demini alınca balkona geçtik tekrar. İçimden geçen her şeyi anlatacaktım Üzeyir Abiye, 12-F de ki kızı bile.. Git konuş o kızla, senden bir şeyler bekliyor sanki. Hem o çocukla araları bozuk, sabah okula girerken kız her sabahkinden biraz farklı girdi. Suratı beş karış asıktı oğlum. Hem hızlı adımlarla, sanki acelesi varmış gibiydi. Öteki elemanda arkadaşlarıyla van direksiyon muhabbeti yapıyordu. Van direkşın diyerek düzelttim, enseme vurup; sanki biz bilmiyoruz, cahiliz amına koyim! Çok güzel be abi, ne bileyim 10 kuruşluk sakızı 1 liraya satsın almazsam şerefsizim. Ama kendime güvenim yok abi, senden başka kimseyle adam gibi konuşmuyorum bile. Ara sıra gece yatmadan önce konuşma egzersizi yapıyorum, konuşmayı unutmayayım diye. Keşke bazı şeyleri unutabilsek be Üzeyir Abi. Bana söz ver Çağrı yarın bu işi hallediceksin oğlum. Zaman hücum zamanıdır hem Trabzonspor gibi iyi top oynayıp golde yiyebilirsin, bunlar olağan şeyler. Ama elinde imkan varken, kazanmaya bak. Kaybedince hatayı başkalarında arama. Ama o kupa bizimdi abi! Hadi lan! Siz de adam gibi top oynasaydınız! Adamlara 9 puan fark attınız, şampiyon oldular sonra geriden gelip. Ama şike yaptılar. Başladı kahkaha atmaya.. Abi dedim sus, gece 12 saat. Haberin yok galiba. Elini kaldırıp saatine bakacaktı ki içlenip, bi saatimiz bile yok Çağrı zamanın bizim için bir değeri yok ama en muhtaç olduğumuz şeylerden biri. Yarın o kızla konuşmazsan senin yerine ben konuşurum. Hadi şimdi git uyu, yarın erken kalkıcaksın. Çay? daha yeni demledim. Bir bardak çay için mi çay demledim ben, bitseydi bari.. Olsun, sabah kalkınca pişirip kahvaltıda içersin, hem annende sevinir Çağrı, bi boka yararsın..
