Hoofdstuk 34.

399 38 3
                                    

Luke's pov.

Ik zit weer in de Starbucks, dit keer met Michael. Dit keer heeft hij me niet laten zitten, want hij weet nu hoe ik me voel, en ik hoe hij zich voelt.
We houden van elkaar, en niets kan dat stoppen. Tenminste... Dat hoop ik dan.

Opeens hoor ik gebzzzzt. Michael krijgt schattige blosjes op zijn wangen en haalt zijn telefoon uit zijn zak. Hij gebaart me om stil te zijn, terwijl hij op neemt.

"Hallo, met Michael?"

Ik hoor alleen vaag iets van Michaels kant komen maar verder versta ik niets van wat de persoon zegt.

"Nee! Nee dat kan niet waar zijn! Oké, ik kom er meteen aan!" De paniek is duidelijk te lezen in zijn ogen.
Met een vragende blik kijk ik hem aan. Mikey, wat is er aan de hand?

"M-mijn vader l-ligt in het ziekenh-huis. Hij heeft een h-hartaanval gehad-d..."

Bully [Muke] NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu