Hoofdstuk 37.

350 35 2
                                    

Michaels pov.

Ik zit nu al drie uur te huilen bij mijn vaders bed. Het bezoekersuur was allang voorbij, maar ik heb ze gesmeekt of ik mocht blijven. Luke moest wel weg.
Ik laat een diepe zucht. Misschien moet ik maar naar huis... Ik kan in ieder geval Luke even een appje sturen.

Opeens verandert het biep-biep naar een lang eentonig geluid.
WAT?! Nee... Is dat... is dat wat ik denk dat het is?
Nog harder huilend zak ik in elkaar.
Hij is er niet meer, hij is echt dood...

Bully [Muke] NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu