Hoofdstuk 36.

372 39 7
                                    

Michaels pov.

Huilend zit ik voor mijn vader. Luke zit naast me en probeert me te troosten. De dokters weten nog niet of hij het gaat redden... Hij mag niet dood gaan, het mag gewoon niet. Toen mijn moeder ons in de steek liet zorgde hij voor mij, in zijn eentje. We leven al jaren op de uitkering van mijn vader, zonder hem had ik het niet overleefd.
Als hij nu dood gaat heb ik geen steun meer, geen schouder meer om op te huilen, geen persoon meer die me op kan vrolijken.

Hij is het enige dat mijn leven bij elkaar houdt...

Bully [Muke] NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu