Hoofdstuk 42.

355 36 5
                                    

Luke's pov.

Hij ligt daar op de grond, in een plas bloed, met een mes in zijn borst.
Ik zak neer op mijn knieën en verberg mijn hoofd in mijn handen.
Waarom, Michael?

Ik hoor gehoest.

"Luke, het spijt me." Hij hoest weer. "Ik kon de stress niet aan. Ik ga het niet redden." Er valt een korte stilte.

"Jawel, je moet het redden! Michael, ik houd van jou, je mag me niet verlaten! Alsjeblieft, blijf!" huil ik.

"Luke, ik houd van jou, onthoud dat goed."

Hij ademt nog één keer diep in.
Daarna hoor ik zijn adem niet meer.

H-hij is dood...

Bully [Muke] NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu