YANGIN

Bölüm 1

Yeni bir hikâye yeni bir heyecan inşa Allah beğenirsiniz. Selam ve dua ile .....

Zifiri bir gece. Herkes herşey derin bir uykuya dalmıştı. Köy sessizliğe gömülmüştü. Sönmeye yüz tutmuş sobalar son korların dumanını bacalarından dışarıya atıyordu. Kış en soğuk yüzünü göstereli bir ay oldu. Şiddetli kar yağışları bu gece ara vermişti. Dağınık bir yapıya sahip olan köy geniş bir ova içine kurulmuştu. Herkes kendi bahçesi içerisine inşa etmişti evini. Dağınık olmasına rağmen Kalabalık bir köydü. Gelen gideni pek olmazdı kendi halindeydi. Bereketli toprakları. Her sene yüzleri güldürüyordu.
Huzursuz olduğu sesinin tonundan anlaşılan Hamit bey eşiyle konuşmak için ona döndü.
- Canan, uyudun mu?
- Hayır. Ne oldu?
-Bilmiyorum içimde bir huzursuzluk var.
- Benim de.
- Hayır olur inşallah.
Hamit bey az sonra olacakları biliyormuş gibi sıkışan kalbini rahatlatmak için eliyle göğsünü ovalıyordu.
- uykum iyice kaçtı. Dedi. Ve kalktı evin salonuna geçti. Bir kaç dakika pencereden dışarı seyretti. Soba sönmek üzereydi. Üşümeye başladı. Askıdaki hırkasını aldı tekrar pencerenin kenarına gelince birşey dikkatini çekti. İyice yoğunlaştırdı bakışlarını evet yanılmıyordu. Gözleri büyüdü büyüdü.
- Canan çabuk kalk.
Canan hanım bu önce çok şaşırdı ve endişeyle yerinden fırladı.
- Ne oldu. Ne oldu. Korku ve endişeyle kocasının yanına geldi.
-Bak Eşref'in evi yanıyor.
Canan hanım pencereye yaklaştı. Koş Hamit koş yetiş. Allahım sen onları koru.
Tek oğulları olan Talha gözlerini ogusturarak geldi.
- Ne oluyor baba, niye bağırıyorsunuz?
-Eşref'in evi yanıyor.
Talha hemen pencereye koştu. Yüzünde şaşkınlık vardı.
Çabuk baba gidelim.
Talha yirmi beş yaşında yağız bir delikanlı. Uzun boyulu ve geniş omuzlu, saçları gur ,kestane rengi. Koyu kahverengi gözleri ve uzun kirpikleri yakışıklılığına bir kat daha ekliyor. Köyün bir çok kızın hayran olduğu bir delikanlı.
Beraber koştular. Eve yakınlarınla geldiklerinde köyün diğer evleri de alevlere ve dumana uyanmışlardı. Herkes telaş içinde alevleri söndürmeye çalışıyorlardı. Kimi su atıyor kimi elinin donmasına bakmadan kar atıyordu. Eşref bey eşi ve oğlu zar zor çıkabildi evden. Alevlerden etkilenen aile temiz havayı biraz soluduktan sonra bir çığlık duyuldu.
-Essmaaaaa
Herkes aynı yöne baktı. Bu Eşref beyin eşi Sevde hanımdı.
- Kızım içerde Esmam kızımı kurtarın. Ne olursunuz. Yüreği yangın yeri kadını
Zor durduruyorlardı. Herkes birbirine bakmaya başladı. Kimse alevlerin arasına girmeye cesaret edemiyorlardı. Talha etrafına baktı herkesin hareketsiz olduğunu görünce " ya Bismillah" deyip elindeki kovayı üzerine boca etti ve alemlerin arasına daldı. Canan hanım oğlunun alevlerin içine atladığını görünce.
-Oğluuuumm.. Diye haykırdı ama Talha çoktan alevlerin içinde kaybolmuştu.
Kalbi yanan iki anne ve endişeyle bekleyen iki baba.
Talha içeri girdi, yoğun dumandan etrafını zor görüyordu, nefes almak imkansız hale gelmiş durumdaydı. Elbisesini kendine maske yaptı. Her tarafı aradı ama yoktu sağa sola bütün odalara baktı bulamıyordu. Acaba dışarı mı çıktı diye düşünmeye başladı. Yavaş yavaş nefesi daralmaya başladı. Vücudu ağırlaşıyordu. Son bir kez etrafa baktı, heyecanla atıldı evet evet oradaydı bulmuştu onu. Baygın durumdaydı. üzerine kapı devrilmis ve onun üzerine molozlar düşmüştü.
-Allahim sana şükürler olsun. Allah korumuş dedi kendi kendine. Elinin yanmasına bakmadan molozları kaldırdı, hızlıca attı kapıyı kenara. Nefes alıyormu diye kulağını ağzına götürdü. Zar zor nefes alıyordu içi rahatladı.
Dışarıda artık herkes ümidini kesmiş yangına müdahale etmeyi bile terk etmişler dı. Ağıt yakan iki anne ve baba. Dua ediyorlardı.
Talha ya Bismillah deyip kucakladı Esma yı. Takati gittikçe azalıyor du. Çabuk olmalıydı. Dumandan önünü göremiyordu.
-Yardım et ya Rabbi. Medet ya Hak....
Ev çökmek üzereydi Talha son bi gayretle atıldı sol tarafına çıkışı gördü. İçinden Elhamdülillah deyip dışarı fırladı. Sevde ve Canan hanım Talha'nin kucağında Esma ile çıktıklarını görünce sevinçten koştular. Eşref ve Hamit bey ise onların yanına geldiler, Eşref bey kızını aldı battaniyeye sardı karların üzerine yatırdı.
-Kızım Esmam uyan kızım. Esma Esma cevap vermiyordu Esma hafif tokat atmaya başladı ama nafile gözlerini açmıyordu. Nefes almadığını gördü. Etrafına baktı. Çaresizce
- Su getirin kızım ölüyor. Ne olursunuz.
-Ne ne diyorsun Eşref. Birşey yap Eşref ne ol.... Sözünü bitiremeden yığıldı karların üstüne.
Herkes çaresizce başında toplanmış merakla bakıyorlardı. Canan hanım Sevde yı kucakladı.
- Sevde kalk. Allahım yardım et bize. Sevde.
Eşref bey kızına baktı kollarından kayıp gidiyordu. Çaresizdi.
- Ne olur birşey yapın ne olursunuz...