YANGIN

8.Bölüm

Talha içindekileri dökmeye karar vermişti. Tüm cesaretini toplamıştı.
Esma sabırsızlanmaya başlamıştı artık:
-Evet sen.?
-Ben se...
Tam o esnada muhtar dışardan bağırmaya başladı.
-Hamiittt. Evdemisin?.
Talha tüm cesaretini toplamışken muhtarın gelmesi tüm cesaretini yok etmişti.
Esma Talha nin ne diyeceğine kilitlenmişti ki onunda tüm morali bozuldu.
-Ben bakayım.
Hafif başını salladı Esma.

Talha dışarı çıktı.
-Buyur amca babam evde yok.
-Hah sende buradasın. Asıl işim seninle evlat.
-Hayırdır ne oldu?
-Bizim caminin imamı, dün tayini çıktı. İmam bugün gitti. Burayada kimseyi imam olarak göndermeyeceklermiş. Diyorumki eğer sende uygun görürsen gel camimizde imam ol. Ha bu arada eğer Eşref de kabul ederse evini yapana kadar lojmanda kalsın deriz. Sence oluru varmıdır?

Talha ilk teklif karşısında mutluluktan havalara uçacaktı. Ama Esma'nın kendi evlerinden taşınma olasılığını düşününce sevinci boğazında kaldı.

-Tamamdır muhtar. Köyümüzün camiisine imam olmayı bende çok isterim. Diğer meseleyi de Eşref amcaya söylerim eğer kabul ederse taşınırlar.

-Tamam evladım. Hadi selametle kal.

Muhtar gittikten sonra Talha'nın yüreğinde üzüntü ve sevinç iç içe geçmişti. Karmaşık duygular içinde içeri girdi. Esma ise camın önüne oturmuş ağlıyordu.

-Neden ağlıyorsun Esma.

-Duydum muhtarın dediklerini, buradan gidecekmişiz.

Talha "Evet" dedi. Üzüntüsünü her ne kadar belli etmek istemesede gözünün yaşlarla dolması herşeyi anlatıyordu aslında.

Esma gözünden dökülen yaşları temizledi ve ayağa kalktı. Bir adım Talha'ya yaklaşarak "ben ise gitmek istemiyorum" dedi ve hıçkırıklarla odasına koştu.

Talha'nin sanki kolu kanadı kırılmıştı. Esmasının akan gözyaslarını dindirememesi onu daha da yaralıyordu. Talha derin düşüncelere dalarak evden dışarı çıktı.

1 hafta sonra.

-Evet çocuklar bugün ki dersimiz bitti. Verdiğim ödevleri eksiksiz yapmaya gayret gösterin. Herkese iyi akşamlar.

Öğrenciler hep bir ağızdan
-Sağol öğretmenim.

Esma tebessümle hepsinin tek tek sınıftan çıkmasını seyretti. İşte hayal ettiği manzara, geceleri rüyasına girmiş olan o tatlı anlar gerçek olmuştu. Herşey istediği gibi yolundaydı..

Esma her okul çıkışı evine dönerken, evinin yanındaki camiye bakar, gözleri Talha'yı arardı. Onu her gördüğünde kalbi uçacakmış gibi oluyordu. Her namaz vakti camiye bakan pencerenin önüne oturur Talha'nin gelişini beklerdi.
Bu durum Sevde hanımın dikkatinden kaçmamıştı. Sevde hanım bu durumu bilmemezlikten gelsede Esma'nın Talha'yı sevdiği her halinden belli oluyordu.

Esma'nin bu halleri başka birinin de dikkatinden kaçmamıştı. İzzet, Esma yı gölgesi gibi takip ediyordu. Esma'nın Talha ya olan aşkını gördükçe deliye dönüyordu. Kini ise bütün yüzüne yansıyordu. Öfkeden dişlerini sıkmış bir vaziyette burnundan soluyarak "Talha, seni gebertmeden bu iş olmayacak!."

***

İzzet intikam peşinde koşarken, Esma herşeyden habersiz hayallerinin peşinden koşuyor, hayatını en güzel şekilde sürdürmeye çalışıyordu. Birgün Esma en samimi olduğu çocukluk arkadaşıyla bir araya gelmiş dertlesiyorlardı.

-Çok özlemişim seni Sanem. Ne iyi oldu geldin. Çok mutlu ettin beni.
-Bende çok özledim Esma. Maşallah büyümüş çok güzel bir kız olmuşsun.