YANGIN

FİNAL

-Her kışın ardında bahar vardır derler. Doğru. Bu kadar cefa çektik fakat Allaha şükürler olsun. Baharımız geldi.

Esma başını Talha'nın omzuna yaslayarak koluna sarıldı.

-Evet haklısın...

Köyün en yüksek tepesine çıkmış, bir ağacın gölgesinde köyü seyrediyorlardı. Talha uzaklara dalmış olanları bir bir aklına getiriyordu. Esma ise gözlerini yummuş sessizliği dinliyordu..

***

İzzet yakalandıktan sonra hapishaneden kaçma planları yapmaya başlamıştı. İki ay hapiste kalmıştı. Aklını kaçırmaya başlamıştı. Ailesi kendine birşey yapar diye Talha ve Esma'nın evlendiğini söylememişlerdi. Ama köydeki adamları söylemişti. Izzet artık duramıyordu hapiste ve sonunda kendini yaraladı.

Hastane ye kaldırmışlardı İzzeti. İzzet ilk fırsatta kaçtı hastaneden. Köye gelmişti. Annesi ve babası oğullarını karşılarında görünce çok şaşırmışlardı ama İzzet eski İzzet değildi. Aklını tamamen kaçırmış gibiydi. Anne ve babasına öfkeyle baktıktan sonra hızlıca yukarı çıktı ardından annesi ve babası. İzzet tek kelime etmeden sandıktan silahı aldı ve aynı hızla dışarıya çıktı. Çıkarken babasının omzuna çarptı ama oralı bile olmadı.

İzzetin annesi silahı görünce korktu. İzzet evden çıkınca da Cemal beyin kolundan tuttu.

- Ne duruyorsun Cemal koş peşinden bir delilik yapacak.

Cemal bey ne yapacağını bilemez halde İzzetin peşinden koştu ama İzzet çoktan gözden kaybolmuştu bile.

İzzet koşar adımlarla köylünün önünden geçiyordu. Onu görenler şaşırıyordu.

-Bu içerde değil miydi?
-Evet içerdeydi. Ne zaman çıktı, nasıl çıktı.
- kaçmış olmasın.

Herkes aynı soruyu soruyor ve aynı cevabı veriyordu.

Talha ve Esma yeni eve giriyorlardı. Esma ve Talha kapının eşiğindeydi ki İzzet arkadan bağırdı.

-Talhaaaaa!

Esma korktu arkalarına dönünce İzzet silahı ikisine doğrultmuş bekliyordu. Talha hemen Esma'yı içeriye itti kapıyı üzerine kapattı. Esma neye uğradığını şaşırdı kapıyı açmaya çalıştı ama Talha çoktan kilitlemisti. Pencereye koştu. Korkulu gözlerle Talha'ya bakıyordu.

İzzet:

-Talha. Beni yaktın. Sevdiğimi elimden aldın. Hayatımı kararttın şimdi ben senin hayatını karartacagım. Ecelin elimden olacak.

-Bir delilik yapma İzzet dedi Talha. Esma beni seviyordu. Silahı indir tevbe et.

-Gebertecegim seni. Ben zaten delirdim. Ben bittim, seni de bitireceğim.
Esma camdan olan bitene şahit oluypr hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

-Talha ne olursun kaç yalvarırım.
-İçeri gir Esma. Diye ikaz etti Talha.
-Hayır sana ne olacaksa bana da olsun.
-Esma içeri gir dedim.

İzzet bir adım daha attı.

-Merak etme Esma sıra sana da gelecek. Bana yar olmadın kimseye de yar etmem. Ama önce Talha ölecek.

Silahı Talha'nın başına nişanladı ve ardından köyün her yerinden doyulacak bi silah sesi.

Esma haykırdı ardından..

-Talhaaaaa..

Canan hanımın kalbine sancı saplandı birden. Hamit bey yerinden fırladı pencereye koştu silah sesinin nerden geldiğini anlamaya çalışıyordu.

Talahın evinin önünde bir beden toprağa düştü. Esma'nın gözleri yerinden fırlayacakmış gibi açılmıştı.

Talha önce Esma ya baktı ardından İzzete. Dudakları kupkuru olmuştu.

Yere düşen bedenin yanına biri yaklaştı ve baş ucunda durdu.

-Neden.. Neden baba.
-Seni bu hale getiren benim İzzet. Ve bunada ben son verdim.

Patlayan Cemal beyin silahıydı. Yerde yatan İzzetin başında gözlerinden akan yaşlarla oğluna bakıyordu.

İzzet yerdeyken yine silahını kaldırdı Talha'yı vurmak için ama bu gayretini babasının silahından çıkan ikinci mermi durdurdu. İkinci mermiyle son nefsini verdi.

Cemal bey dizleri üzerine çöktü oğlunun başını kucağına aldı. Hıçkırıklarla ağlamaya başladı. Köy ahalisi Talha'nın evinin önünde toplanmaya başlıyordu. Hamit ve Eşref bey koşarak geldiler evin önüne yerde yatan İzzeti görünce şaşkın gözlerle bakıştılar. Sonra Talha'nın yanına gittiler.
-İyimisin oğlum dedi Hamit bey.
-İyiyim baba.
-Esma nerde. Diye atıldı Eşref bey.
-İçerde baba oda iyi.

***
Herşey film şeridi gibi geçti gözlerinin önünde.

Esma Talha'nın elini tuttu.

-Sana birşey söylemem gerekiyor.

Talha şaşkın ses tonuyla.

-Buyur söyle.

-Evimize biri daha geliyor dedi utangaç bir edayla.

Talha önce şaşırdı sonra gözleri parladı

-Alllaaaaahhhh baba oluyoorummmm. Allahım sana şükürler olsun. Baba oluyorum babaaa.
Sevinç içinde Esmaya sarıldı öptü.

Her ikisi de sevinçten uçuyorlardı. Esma utangaç bir sesle sordu.
-İsmini ne koyarız?

Talha biraz düşündü ve.

-Erkek olursa MUHAMMED YAVUZ. Kız olursa da HÜMEYRA olsun dedi..

Esma ve Talha birbirlerine baktılar. Talha bir öpücük kondurdu Esmanın alnına..

Gün batmıştı.. Güneşin kızıllığı da yerini karanlık geceye bırakmıştı...