CHAPTER 2
ZEILEEN'S POV
I took a deep breath at saka naglakad.
Ang daming tao dito ngayon, naghihintay siguro ng mga kapamilya nilang galing din sa ibang bansa.
Inikot ko iyong paningin ko para hanapin siya.
"Ibwa chingu, yeogie!" (Hey friend, over here!) rinig kong sigaw ng isang familiar na boses kaya naman napatingin ako sa sumigaw.
She's there, waving her hands saying 'hi' while smiling.
Napangiti naman ako at saka siya nilapitan.
"Gyona!" at saka ako tumakbo at yinakap siya ng mahigpit.
Grabe, namiss ko 'tong babaeng 'to!
Mas hinigpitan pa niya yung yakap saakin.
Okay fine, para kaming sira dito. Well, namiss kasi namin ang isa't-isa.
"Kyah! Zeileen!" humiwalay siya sa pagkakayakap saakin at hinawakan ako sa magkabilang braso at ngumiti ng sobrang lapad.
"Naneun dangsin-i geulibseubnida." (I miss you) at saka siya sumimangot pero halata sa mata niya iyong excitement.
"Nado." (Me too.) I said while pouting.
"Omo! Dangsin neomu aleumdawo!" (You're so beautiful!) at saka niya hinawakan iyong magkabila kong pisngi.
Napatawa naman ako sa ginawa niya.
Grabe naman kasi, kung maka-asta parang nakakita ng Korean artist!
"Neodo." (You too.) natatawa kong sabi.
Ngumiti naman siya at pabiro akong hinampas sa braso.
"Bruha ka! Nandito ka nasa Pilipinas kaya naman mag-tagalog ka na!"pabiro nitong sabi.
Napatawa naman ako. Bruha talaga.
"Haha! Opo ma'am!"
"Halika na nga, impakta ka e." at saka niya ako tinulungang buhatin iyong ibang gamit ko.
Napakunot-noo naman ako sa sinabi niya.
"Impakta? Ano 'yon?" Iasked habang naglalakad kami.
Saan nga pala kami pupunta?
"Ha? 'Di mo ba iyon alam?" she asked.
BINABASA MO ANG
Midsummer Dream
RomanceLong has been the distance I covered without you, and my heart has adopted the habit of living without you, yet it wants you back.