Εχθρός ή Έρωτας

Κεφάλαιο 8

Όταν αντιλαμβάνομαι ότι είναι αυτος πλησιάζω...Τα μάτια του είναι κόκκινα, η ανάσα του μυρίζει αλκοολ και το βλέμα του είναι σαν χαμένο..
"David σήκω φεύγουμε!"
"Ασε με ήσυχοο,φύγε", κάνει να σηκωθεί αλλά παραπατάει και πέφτει πάλι πίσω στο παγκάκι.
"Δεν ακούω κουβέντα", ανύμπορος να απαντήσει δέχετε την βοήθεια μου. Δεν ξέρω ούτε που μένει οπότε θα τον πάω σπίτι μου. Δεν μπορώ να τον αφήσω σε αυτό το χάλι. Πρέπει να φροντήσω όμως να μην μας δει κανα μάτι και προπαντώς οι γονείς μου...

Φτάνουμε σπίτι,κάνω όσο πιο σιγά μπορώ και τον ανεβάζω στο δωμάτιο μου. Τον ξαπλώνω όπως είναι στο κρεβάτι, του βγάζω το μπουφάν και κλείνω το φως. Βγαίνοντας απο το δωμάτιο μου ακουω τον αδερφό μου " τι έγινε μικρό σε διπλό ταμπλό;"
"Δεν είναι αυτό που νομίζεις Pablo, είναι απλά ενας συμμαθητής. Τον βρήκα στο πάρκο, ήταν μεθυσμένος δεν μπορούσα να τον αφήσω ετσιι και δν ξέρω που μένει."
"Μμμ..ας σε πιστέψουμε"
Επιστρέφω στο δωμάτιο κι κάνω οσο πιο σιγά μπορώ για να μην τον ξυπνήσω. Είναι τόσο όμορφος όταν κοιμάτε... Σαν άγγελος με κομμένα φτερά. Lou κορίτσι μου συγκεντρώσου.

David's Pov
Το κεφάλι πάει να σπάσει..όλα γύρω μου γυρίζουν. Για μισό αυτό δεν είναι το δωμάτιο μου..Που είμαι, τι έκανα χθες και με ποιά; Οι σκέψεις μου διακόπτονται όταν ανοίγει η πόρτα.
"Καλημέρα πως είσαι;" , τι δουλειά έχει εδώ η Lou. Μην μου πεις οτι εμείς οι δυο...Κοιτάω κάτω απο τα σκεπάσματα και εντάξει είμαι ντυμένος. Όχι οτι θα με χάλαγε εννοώ είναι αρκετά όμορφη και ελκυστική αλλααα... Τι λέω με αυτήν. Εγώ;Ποτέ!
Γελάει και μου σπάει τα νεύρα, "Χαχα δεν πίστεψες βέβαια ότι εμείς θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει κάτι έτσι;"
" Δεν το έποιασαα άλλες θα παρακαλάγανε για μια νύχτα μαζί μου." Την πλησιάζω και βρισκόμαστε πολύ κοντά.
"Σιγά ρε καζανόβα της πεντάρας. "
Εχει έναν μοναδικό τρόπο να με εξοργίζει αυτο το κορίτσι αλλά πρεπει να το παραδεχθώ μου αρεσει
"Εμ εγω φεύγω σε ευχαριστώ . Θα τα πούμε"

Lou's Pov

Άραγε τι να κάνει; Συνήλθε καθόλου απο το χθεσινό μεθύσι; Με συγχώρεσε; Όλα αυτά με πλυμμυρίζουν, γεμίζουν το κεφάλι μου με σκέψεις και με ψυχοπλακώνουν..Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά τον σκέφτομαι.. Απο εχθές είναι συνέχεια μες στο μυαλό μου. Η εικόνα αυτού του ενσαρκωμένου αγγέλου να κοιμάτε κάτω απο τα μπλέ σκεπάσματα μου δεν λέει να βγει απο το νού μου...Η φιγούρα του μου ξυπνάει μνήμες και μου γεννάει επιθυμίες..

Είναι πρωί σαββάτου, πολύχρωμα φθινοπωρινά φύλλα απο τα δέντρα αγνωφαίνονται έξω απο το παραθυρό μου. Η μέρα μου σήμερα είναι γεμάτη. Πρέπει να πάω στο εμπορικό να πάρω δώρο για την Charlotte. Σήμερα κλείνει τα 18 και το βράδυ μας έχει καλέσει στο σπίτι για ακόμα ενα ξέφρενο πάρτυ στο Λός Άντζελες.