Αόρατη Πληγή

Κεφαλαιο 2

Ευας POV:

Ξυπνησα μετα απο κανα δυωρο απο τον βαθυ μου υπνο.

Πηγα στο μπανιο και κοιταχτηκα στον καθρευτη.

Μια ακομη συνηθισμενη μερα. Μπορεις να το κανεις Ευα, σιγα το πραγμα. Εξαλλου δεν θα ειναι και η πρωτη φορα, το εχεις συνηθισει τωρα πια...

Ξεντυθηκα και μπηκα στην μπανιερα. Χρειαζομουν οπωσδηποτε ενα ζεστο, χαλαρωτικο μπανιο. Αφησα το καυτο νερο να τρεξει σε καθε μερος του σωματος μου, παιρνοντας με μια ζεστη αγκαλια.

Εφερα τα χερια μου κοντα στο προσωπο μου και τα κοιταξα.

Αχχ ποτε δεν προκειται να φυγουν. Η καθεμια συμβολιζει και κατι διαφορετικο. Κατι που θα με στοιχειωνει για παντα...

Τελειωσα το μπανιο μου και ντυθηκα. Εβαλα ενα μαυρο, σκισμενο τζιν με ενα γκρι τιραντακι και τα μαυρα μου σταρακια. Εβαψα εντονα τα ματια μου και εβαλα ενα μπορντο κραγιον. Αφησα τα μαλλια μου ελευθερα να πεφτουν στους ωμους μου.

Κοιταξα την ωρα. Ηταν 8:00 το βραδυ.

Φορεσα γρηγορα το μαυρο δερματινο μπουφαν μου, πηρα κινητο, κλειδια και φυσικα το σκεϊτ μου και βγηκα εξω.

Πφφ να 'τος. Και ειχα μια ελπιδα μηπως δεν ερχοταν...

Προχωρησα προς το μερος του. Καπνιζε. Μολις με ειδε πεταξε το τσιγαρο και με πλησιασε κι αυτος με την σειρα του.

"Γεια σου μωρο μου." Ειπε και μου επιασε την μεση. "Γεια Βαγγελη." Ειπα με την αισθησιακη μου φωνη. Τοτε μου εδωσε ενα αγριο, παθιασμενο φιλι. "Ανεβα." Μου εδειξε την μαυρη μηχανη λιγο πιο περα. Μου εδωσε ενα μαυρο κρανος. Το φορεσα αφου φορεσε κι αυτος το δικο του. Ο Βαγγελης ανεβηκε στην μηχανη και, κρατώντας τον, ανεβηκα κι εγω με την σειρα μου. Εσφιξα τα χερια μου γυρω απο την μεση του και ξεκινησαμε.

Μετα απο λιγο φτασαμε στο μερος οπου συχναζουν ολοι οι σκεϊτερς: στην γνωστη πλατεια των σκεϊτερς.

Ιασονα POV:

Καθομουν στο γραφειο μου και εκανα τα μαθηματα μου για αυριο. Ειχαμε αρκετο διαβασμα.

Καθως ελυνα μια ασκηση στην αλγεβρα, χτυπησε το κινητο μου.

Το ονομα του Φιλιππου εμφανιστηκε στην οθονη.

Τι θελει τωρα αυτος? Μαλλον θελει να βγουμε παλι. Ελεος πια αυτο το παιδι...

Ι: ελα ρε