Ευας POV:
Τα παντα μπορουν να αλλαξουν μεσα σε λιγες στιγμες. Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα. Δεν ξερεις τι μπορει να σου φερει το αυριο. Ετσι εγινε και με μενα. Ολα αλλαξαν μεσα σε μια νυχτα. Η ζωη μου ολη καταστραφηκε. Εχασα τον εαυτο μου. Τι ειμαι? Ενα τιποτα. Παντου φερνω την καταστροφη. Ποιος ο λογος αραγε να ζω?
-------------------------
"Ελα Ιασονα κουνησου πρεπει να φυγουμε." Του φωναξα προχωρωντας προς το αμαξι του.
Γυρισα να τον κοιταξω. Με τα βιας με εφτασε και ακομη ζαλισμενος στηριχτηκε πανω στο αυτοκινητο."Τα κλειδια." Ανοιξα την παλαμη μου και περιμενα να μου τα δωσει.
Δεν κουνηθηκε. Ηταν λες και βρισκοταν σε εναν αλλο κοσμο. Στριφογυρισα τα ματια μου και εβαλα το χερι μου μεσα στην τσεπη του παντελονιου του. Μπορουσα να καταλαβω ποσο πολυ τον ερεθιζα και μου αρεσε. Μετα απο ενα ψαχουλεμα που ισως το εκανα και επιτηδες, επιασα τα κλειδια του αμαξιου και το ξεκλειδωσα. Τον βοηθησα να μπει μεσα κι επειτα μπηκα κι εγω και εβαλα μπρος.Το κινητο μου αρχισε να χτυπαει. Δεν απαντησα. Ηξερα πολυ καλα ποιος ηταν. Θα με ψαχνουν. Αχ ρε Ιασονα. Θα μπω σε πολυ μεγαλους μπελαδες μετα απο αυτο.
Οδηγουσα με υπερβολικη ταχυτητα και κοιτουσα συνεχως πισω με τον φοβο μηπως μας ακολουθουν. Εριξα μια ματια στον Ιασονα ο οποιος φαινοταν να εχει χασει τις αισθησεις του.
"Οχι. Οχι οχι οχι. Μην μου το κανεις τωρα αυτο." Αρχισα να τον σκουνταω κοιτωντας ταυτοχρονα τον δρομο. Δεν ξυπνουσε.
Γαμωτο.
Εφτασα εξω απο το σπιτι του. Ωραια. Και τωρα πως θα τον βαλω μεσα?
Προσπαθησα ξανα να τον ξυπνησω αλλα ματαια. Αναστεναξα και βγηκα εξω απο το αμαξι. Ανοιξα την δικη του πορτα και προσπαθησα να τον βγαλω εξω. Τον στηριξα στον ωμο μου και με αρκετη δυσκολια τον μετεφερα μεχρι την εισοδο του σπιτιου του. Τον χαστουκισα αρκετες φορες και φανηκε σαν να ανοιγει λιγο τα ματια του. Με γρηγορες κινησεις χτυπησα το κουδουνι και τον αφησα με την ελπιδα να μην πεσει κατω.
Για καλη μου τυχη στηριχτηκε στον τοιχο και εφυγα τρεχοντας λιγα δευτερολεπτα πριν ανοιξει η πορτα. Ηταν η μητερα του.
Ξερω οτι θα μπει σε μπελαδες αλλα τουλαχιστον ειναι καλα. Αν και η τιμωρια του δεν συγκρινεται με αυτο που εχω να αντιμετωπισω εγω.
Ιάσονας POV:
Ξύπνησα με έναν τρομερά δυνατό πονοκέφαλο. Μα τι έγινε χθες;
ESTÁS LEYENDO
Αόρατη Πληγή
Novela Juvenil"Not all scars show. Not all wounds heal. Sometimes you can't see, the pain someone feels." Αυτός αθώος και ξενέρωτος. Αυτή θλιμμένη και αναίσθητη. Ένας σπασίκλας και μία skater. Πως θα μπερδευτεί ο ένας στη ζωή του άλλου? Αυτός θα κολλήσει με την μ...