[ ONE YEAR LATER ]
**JAIRA POV**
"THis coming monday.....we have a Medical TOUR in Palawan....all the graduating Student of This year.....so prepare your selves...."Mrs Urtana.
I sigh.
"OMG...!! sa palawan raw...!"
"Excited ako...!!!"
"Lahat daw ng Graduating student this year...makikita ko na naman si crush...!!"
"OMO...!!! ako rin...!!"
Kanya-kanya silang expression ...pero ako......hindi.
Oo gusto kong ang Tour na ito....pero....ang ikinaiinis ko....
Makikita ko sya....
Makikita ko si reese..
Pareho kaming graduating ...at dahil Pareho kami ng course ....malamang...kasama sya.
Hindi pa alam ng pamilya nya na.buhay sya....malayo rin kasi ang university na ito....sa montero..
Para lang ito sa mga Doctor, Nursing ...at iba pa na kabilang sa Medicine ...
I sigh......
Mula ng makita ko sya at malamang buhay sya.....
Hindi ko sya minsan man kinausap...
Dahil.....ayoko.
NAtatakot akong malamang kung anong nangyari sa kanya...
Oo....mahal ko sya at wala nino mang pumalit sa puso ko kundi sya lang.
Hindi ko lang kasi kayang.....tanggapin na.....
Nagsinungaling sya...
Lagi nya akonv sinusuyo....pero hindi ko sya pinapansin....
Kahit pa....lagi ko syang kasama sa hideout.....di ko sya kinakausap...
Sya rin ang trainor namin....
Pero gaya nga nang sabi ko.
Di ko sya pinapansin....at di ko pa sya kayang kausapin....
"Hoy...!!"
Nagulat ako.ng may humampas sa upuan ko.
"Tutunganga ka na lang ba...? Breaktime na girl....lets go.."yaya sa akin ni Sarah...kaibigan ko...
Hinila nya ako.....pero nanatili parin akong tahimik...
"Hoy...bakit ba ang tahimik mo..."sarah
"Wala....just dont mind me.."
"Dont mind you....? Sira ka ba....baka isipin nila...na baliw ako...dahil ako.lang ang.nagsasalita dito....umayos ka.nga..."sarah.
I just rolled my eyes....
Nakarating kami sa canteen....at sya nalang nang order ng kakainin namin.
Umupo ako sa table namin...
Nakaramdam ako na tila may nakatingin sa akin....kaya inilibot ko ang paningin ko....
Hanggang sa.....natuon ako sa kanya...na tinititigan ako...
Reese.
Iniwas ko nalang ang tingin ko....
At nakaramdama ako ng sakit...
Almost 2 years syang nawala noon...
Para akong....baliw na laging umiiyak..Lagi syang hinahanap....
BINABASA MO ANG
P.M.R2-LaDYHearT'S VeGEAnCE
AksiyonThe places, events and characters are purely fiction; any resemblances to actual events are purely coincidental. Please do not redistribute my stories without the permission of the author. Plagiarism is a crime! Copying this book is strictly prohibi...
