HABERSİZ

-5-

İyi yıllar *-* okuyan herkese selam olsun 

Bölüm şarkısı: Adele/Hello

******************************
Pınar'dan

Çevredeki sesler beynimde boğuk bir şekilde yankılanıyor. Kulaklarım uğulduyor,birisi bana elini uzattı gitmeli miyim? Bu elini uzatan kişi annem evet annem ama her yerde sesler var ambulans sesleri Bir erkek sesi
-"Aç Pınar gözlerini" diyor Ben bayıldım mı ki? Vücudumda ani sıcaklık yükselmesi hissediyorum. Sonra sesler gidiyor,acı gidiyor,hisler gidiyor.

******************************
Göz kapaklarımda tonlarca yük konulmuştu sanki,gözlerimi açamıyordum. Bu koku nefret ettiğim hastane kokusuydu.Gözlerimi sonunda araladım göğüs kafesimde inanılmaz bir derecede sızı vardı. Kapı yavaşça açıldı ve içeriye doktor girdi, zorlukla "Su" dedim. Bayan doktor suyu doldurup bana uzattı. İçip doktora uzattım yanımdaki komodine koydu.
-"Ne oldu bana?" dedim
Doktor:
-"Kalbinizin yakın bir yerine kurşun girmişti onu çıkardık" dedi. Ne! Bana kurşun mu isabet etmişti? Peki kim yapmıştı? Doktor arkasını dönüp odadan çıkarken benimde gözlerim uyku uyku diye bağırıyordu.

Araf'tan:

Pınar'ın vurulması, senden nefret ediyorum demesi herşey saniyeyle gerçekleşmişti. Onu kim olurda vururdu,kim cesaret ederdi? Depodan çıkıp arabama bindim,hastanenin yolunu tuttum.

Pınar'dan

Karanlık her yer karanlık evet gördüm orada bir ışık var peki oradan mı gitmeliyim?Ayaklarım benden bağımsız bir şekilde karanlığa doğru gömülmeye başladı çığlık atıyordum ama ağzımı kapatan bir şey vardı. Çığlıklarım boğuk bir şekilde çıkıyordu. Birisi beni dürtüyordu kimdi bu?
-"Pınar uyan kabus görüyorsun" diye bağırıyordu.
En sonunda gözlerimi açtım ve kurumuş olan dudaklarımı dilimle ıslattım. Boğuk sesimle
-"Araf?" dedim
Araf bana endişeli gözlerle bakarak
-"Buradayım güzelim buradayım"
dedi. Araf bana güzelim mi demişti?
-"Ne zaman buradan çıkacağım?" dedim titreyen sesimle rüya beni çok etkilemişti.
-"Şimdi çıkacağız."
-"Tamam"dedim. Araf odadan çıktı ve içeri iki tane hemşire girdi. Beni kaldırdılar üstümü giydirmeye başladılar. Utançtan domatese dönmüştüm. Son olarakta ayakkabımı giydirdirince beni ayağa kaldırdılar. Koluma girip dışarı çıkardılar. Dışarda arabasına oturmuş beni bekliyordu. Hemşirelerden yaşlı olan araba kapısını açtı yavaşça oturdum. Kibarca teşekkür ettim ve kapıyı kapattım. Yol boyunca Arafla hiç konuşmadık. Eve gelince aşağı indim daha doğrusu inmeye çalıştım. Ağzımdan büyük bir inleme döküldü ve dizim büküldü. Araf söylenerek yanıma geldi ve beni kucağına aldı fısıldayarak
-"Aptal" dedi.Dışımdan aptal ben miyim? Sen misin? Diye bağırmak geldiyse de sustum. Odama kadar çıkardı hiç mi ağır değildim acaba? Ayakkabılarımı çıkardı. Yavaşça ayağa kalkarak yatağın içine girdim. Araf dışarı çıkmak için hazırlanırken
-"Araf"dedim "Burada uyur musun,lütfen?" gördüğüm rüyanın hala etkisindeydim karanlıktan korkardım Araf'tan bu yüzden korkuyordum işte.
Araf bana bakarak
-"İki gün önce sana evlenmeyi zorla teklif eden bir adamla mı uyuyacaksın Pınar?" 
Fısıldayarak;
-"Lütfen,sadece bu günlük" dedim. Bana sırtını dönüp dolabın kapağını açtı ve banyoya geçip üzerini değiştirdi. Dışarı çıkınca yatağın yanına geldi ona yatması için yer açtım. Yatağa yatıp bana arkasını döndü onun sırtıyla bakışırken yanağımda iki damla sıcak sıvı hissettim ve boğazımdan küçük boğuk bir hıçkırık kaçtı.Saniyede bana önünü döndü kolumdan tuttu ve kendine çekti dudaklarını saçlarıma bastırdı kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım.
Araf gözlerini duvardan alıp bana baktı:
-"Biliyor musun? Yarın böyle olmayacağım"
Gözlerim tekrardan doldu ne kadar da ağlak olmuştum böyle.
-"Biliyorum ama kabullenmiyorum." dedim
-"Kabullenmelisin Pınar" cevap olarak burnumu çektim.
-"İyi geceler Araf"
-"İyi geceler Pınar"
Gözlerimi kapatmadan önce "Lütfen yarında böyle ol" dedim ve gözlerim korktuğum yere karanlığa kapandı. 

******************************

Yazım yanlışı varsa özür dilerim vote vermeyi unutmayın hepinizi seviyorum :*