HABERSİZ

-7-

Medya: Pınar/Jeniffer Lawrence

Bölüm şarkısı:Demi Lovato/Skyscraper

İyi okumalar.

******************************

Pınar'dan

Araf odadan çıkalı kaç saat oldu acaba? Gözlerim ağlamaktan ağrıyordu büyük ihtimalle kızarmıştı,karnımın ağrısı geçmişti ama sızı vardı. Ellerimi hareket ettirdim ve bir sıcaklık avcuma doğru aktı.Yere kanın yoğun kırmızı rengi teker teker  damladı.Onun vermiş olduğu acıyla,hayatın vermiş olduğu acıyla çığlık attım. Çığlığım siyah duvarlarda yankı yaptı. Ayak bileğim demirden dolayı morarmıştı. Yapacağım tek şey ağlamaktı,şu üç gün sonunda hep ağlıyordum zaten. Badimin yokluğunu hissetmeye başlamıştım,pencereden gelen soğuk karnıma bir tokat gibi çarpıyordu. Üşüyordum... Karnımda bir sıcaklık hissettim. Başımı aşağı doğru çevirdiğimde oluk oluk kan aktığını gördüm.Kan kaybından ölmezsem iyiydi. Acı dayanılmaz bir hal aldığında ağlayarak bağırdım;
-"Yardım edin!" "Kimse yok mu?"
"Lütfen yardım edin lütfen.." sesim sonlara doğru kısılmıştı. Ama gerçek şu ki sesimi birisi duymuştu. Kapı açıldı ve bir kız beni görür görmez çığlık attı. Koşar adımlarla yanıma geldi. Fısıldayarak;
-"Ne oldu sana? Kim yaptı bunu?" kız kendini ağlamamak için zor tutuyordu. Daha yeni tanıdığım bir kızla konuşmak pek cazip gelmiyordu ama titreyen sesimle;
-"Araf" dedim sesim çıkmadığı için boğazımı temizleyip "Araf Ateş."ve kız uzun bir çığlık koparıp ardından ağlamaya başladı.
-" Benim abim böyle bir şey yapmaz"dedi. Artık bende ağlıyordum. Kız bir anda bana sarıldı. Hızlı bir şekilde sarıldığı için acıyla inledim karnım acımıştı. Geri çekilip;
-"Özür dilerim" diye sürekli tekrarlıyordu.
Kapıdan sesler yükseldi adım sesleri yaklaştı ve o korkutucu ses Araf'ın sesi yükseldi;
-"Dilan?Ne yapıyorsun burada?"
Dilan hızla arkasını dönerek Araf'a baktı,kekeleyerek konuşmaya başladı;
-"A-abi senin b-böyle bir ş-şey yapacağın a-aklımın u-ucundan geçmezdi. N-ne yapmışsın? Şu kızın haline bak." diye bağırdı.
Araf Dilan'ın yanına gelerek kolundan tuttu,dışarı çıkardı bağırarak;
-"Git banyonun soğuk suyunu aç ve kendi kıyafetlerinden Pınar'a ayarla Dilan" dedi.
Dilan'ın cevabını beklemeden demir kapıyı kapattı. Yüzünü bana doğru döndü iki koca adımda yanıma ulaştı. Başımı aşağı eğmiştim onun o yüzünü görmek istemiyordum. Dört saat önce bana yaşattıkları aklıma gelince hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Öksürüp konuşmaya başladı;
-"Bana bak Pınar" dediğini umursamadım. Tekrar etti "Bana bak Pınar." Sinirlendiğinde ne olduğunu görmüştük değil mi? Bu yüzden başımı yavaşça kaldırdım. Tıslayarak
-"Ne istiyorsun yine? Yaptıkların yetmedi mi?" dedim
Cevap vermedi,veremezdi. Eğilerek ayak bileğimdeki demiri çıkardı. Ayaklarım serbest kalınca bileğimdeki ağrı kendini belli etmişti.Ellerimi çözdü,kucağına alıp kapıya yöneldi. Odama geldiğimde banyoya soktu kapıyı kapattı. Mırıldanarak;
-"Araf senden nefret ediyorum biliyor musun?" deyip kahkaha attım. Araf üstümdekileri çıkarmaya hazırlanırken bağırıp ellerini pantolonumdan uzaklaştırdım. Araf sinirle bakarak;
-"Pınar çek şu ellerini pantolundan" dedi
İnatlaşarak banane dermişçesine omuz silktim. Araf ne söyleyeceğini bulmuş gibi sırıtarak baktı.
-"Kelepçe mi getiriyim Pınar?" dedi. Ne kelepçesi hayvan diye bağırabilirdim ama ondan korkuyordum. Ellerimi ürkekçe pantolonumdan uzaklaştırdım. Araf düğmesini açıp fermuarını aşağı indirdi. Bacaklarımdan sıyırırken gözlerime bakıyordu ondan gözlerimi kaçırarak;
-"Su soğuk mu?" dedim
-"Evet soğuk.Açık yaraya sıcak su olmaz"dedi
Beni kaldırdı yavaşça küvetin içine koydu.Bağırıp çırpınıyordum,su çok soğuktu. Çok geçmeden vücudum suyun soğukluğuna uyum sağladı.
Saçlarımı yıkamak için şampuana uzanacaktım ki Araf benden önce davranarak şampuanı aldı eline sıktı ve saçlarımı yıkamaya başladı. Beni dört saat önce jiletleyen bir adam şimdi gelmiş saçımı yıkıyordu. Saçımı duruladı,kucağına aldı küvetin ucuna oturdu;
-"Pınar bıraksam ayakta durabilir misin?"dedi
Olumluca başımı salladım. Beni bıraktı ve havluya sardı. Kapıyı açtı yatağın üzerini işaret ederek;
-"Al Dilan'ın getirdiklerini giy bu arada evlenme işi iptal oldu Pınar."dedi ve kapıyı çarpıp çıktı. Dilan'ın getirdiklerini giydim.Saçımı taradım ve kapı açıldı. Dilan elinde ilk yardım çantasıyla içeri girdi.Gözleri kızarmıştı. Bir şey söylemeyerek yatağa yattım. Yanıma gelerek beni dürttü;
-"Kalk Pınar yüz üstü yatma yarana pansuman yapalım"dedi. Zaten yaram sızlıyordu. Sözünü ikiletmeyerek doğruldum,karnımı açtım oksijenli suyla yaramı temizledi bir yandan da konuşuyordu;
-"Abimin bu kadar cani olacağını bilmiyordum"dedi ve burnunu çekti. Susuyordum. Hep Susuyordum zaten. Kesiği temizleyip sargı bezini sardı.İlaçları çantaya koydu bana dönerek;
-"Artık bende burada kalacağım" dedi samimi bir şekilde gülümseyerek. Yüzüme zoraki gülümseme yerleştirip ona baktım.
-"İhtiyacım olduğunda seslenirim Dilan teşekkür ederim." dedim ve yatağın içine girdim. Dilan kapıyı çekti ve aşağı indi. İner inmez aşağıdan bağırış sesleri yükseldi sanırım Araf ve Dilan kavga ediyordu.Bir kırılma sesi yükseldi ve Araf bağırarak yukarı çıktı,herhalde kendi odasına girdi. Dilan'ın ne yaptığını bilmiyordum ama karnım yine sızlamaya başlamıştı. Hayatın zorluklarına,Araf'a ve canımın acısına sessiz gözyaşları dökerek uyumaya çalıştım.
******************************

Sanırım en fazla kelime bu bölümde var 713 kelime. Vote vermeyi unutmayın Seviliyorsunuz :)