Sabah yine bağırış sesleriyle uyandım.
Ben Elif. Elif Karacabey.Buğday ten rengim, siyah düz saçlarım,balköpüğü gözlerim var.
Anlayacağınız pek ilgi çekici bir tip değilim.
Meslek Lisesi kimya bölümü son sınıf öğrencisiyim. Tek bir dostum var Büşra diğerleriyle muhabbete girmekten hoşlanmam.
Büşra'yı tanımlayacak olursam.
Beni kabul eden tek kişi. Siyah kıvırcık saçlı,1.78 boylarında, yeşil gözlü, esmer ten rengini olan, güzel fiziği olan can dostum.
Sesler yükselmeye başladığında sabır dileyip aşağıya inmek için odamdan çıktım.Merdivenlerin sonuna geldiğimde babamın sesi ve kendisi görüş alanıma girdi.Beni bile fark edemiyorlar!"Lanet olsun. Nefret ediyorum sizden, Kızlarınıda kendine benzettin.Ye, iç, yat ! Başka bi halta yaramıyorlar..."
Daha fazla hakaret duymak istemediğimden dişlerimi sıkıp hızla odama döndüm.
Ondan para dilenmemek için okulu çıkışları, hafta sonları kafede çalışıyorum. Onu görmemek için eve gelir gelmez odama geçiyorum.Gece geç geldiğinde küfürlerini duymamak için yastığı kulaklarımı kapatıyorum daha ne kadar görünmez olabilirim ki?
Bağırmak "baba beni duy, azcık sev"demek istesemde diyemiyorum o kadar bitmiş bazı şeyler.Aile kavramı yok bizde.Babam içkisiyke, annem sessizliğiyle, ablam nişanlısıyla,kardeşim televizyonuyla mutlu bi aileyiz, birbirini görmeyen anlamayan bi aile...
Okul için hızla hazırlanıp Büşra'yı almaya giderken sokağın başında o belirdi ve benim ufaktan ufağa sinirlerim gelmeye başladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
¤Kaçak_Ruh¤
Teen FictionKaçışları hızlı ve temkinli.O büyük bir kasırga. Kaçış ne kadar büyük olursa olsun kasırgaya yakalandı bir kere Elif..