Bölüm Sözü :Bütün işi tırtıl yapar, ama şöhreti kelebek kapar.
George CarlinBölüm Şarkısı : Zakkum-Ben Ne Yangınlar Gördüm
Canlarım voltre ve yorumlarınızı bekliyorum.
《《《《《《《★》》》》》》》
6.BÖLÜM
Kadir abi, ablamın sözlüsü! Benim odamda benim üzerimde!
Boynumu öpmeye başladığında çığlık atmaya çalıştım. Bana baktı en iğrenç gülüşünü sergiledi"Küçük vahşi ! Seni o kadar bekledim." Boynuma öpücük konurdu. " Artık benim olma zamanın geldi" dedi. Tekrar öpmek için yaklaştığında onun kıymetlisine dizimi geçirdim.
Onun acı dolu bağrışıyla onu üzerimden iktirdim.
Can havliyle kendimi sokağa attım.Arkama bakmadan, nereye gittiğimi bilmeden koştum.
O hayvan bana saldırmaya kalktı. İgrenç herif.
Ayaklarım ağrımaya başladığında sokak lambalarının azaldığını fark ettim.Süper kayboldum.Hızlı adımlarla yol bulmaya çalışırken gördüğüm manzara benim çığlık atmama neden olacak türdendi.
2 tane takım elbiseli adam yüzünü göremeyeceğim şekilde bir adamı yere diz çöktürmüş.Tam karşısında baştan aşağıya siyah giyimli adam elinde silah,diz çöktürülmüş adamın başına tutuyor.
Kaçacağım sırada silah patladı. Boş sokakta çığlık attım. Çığlığım üzerine.
Gür erkek sesi :
"Biri var orda yakalayın" dedi.Bu sesi duymamla ağrıyan ayaklarımı umursamadan tüm gücümle koşmaya başladım.
Arkamdan güçlü iki ayak sesi duymamla daha hızlı koşmaya başladım.
Geçen dakikalarda parktaki kaydıraklara sakladım. Adım sesleri yoktu. Yarım saat orda saklandıktan sonra kanamış ayaklarım bakıp ağlaya ağlaya yoldan cadde'de yürümeye başladım. Bir iki kişi dışında gelen geçen yoktu.○○○○○○○○○○○○■○○○○○○○○○○○○○
Büşra'yı aramak için,yoldan geçen 1.85 boylarında 24-25 yaşlarında esmer bir adamı durdurdum.
Bana tuhaf bakışlar attığında kendime baktım.Geceliklerle ayağımda ayakkabı olmadan ayaklarımda yara bere içinde gözlerim ağlamaktan şiştiğine emin olduğum vasat bi halde karşısına çıkmışım.
Bende olsam böyle bakardım.
Kendime bakmayı bırakıp tüm cesaretimle konuşmaya başladım."Rica etsem telefonunuzla birini araya bilirmiyim?" Ters bakışlarını yollayıp ceketinin cebinden son model tefonunu bana uzattı.
"Al" bu ses o kadar erkeksi ve sertti ki telefonu alırken ellerim sıtma hastası gibi titriyordu.Büşra'nın numarası dokunmatik ekrana yazıp aramaya başladım.
Çalıyor, çalıyor,çalıyor
Allah'ım yalvarıyorum açsın şu telefonu."Alo" Teşekkür ederim Allah'ım.
"Büşra ben Elif iyi değilim konum atacağım yere gel çabuk ol sana ihtiyacım var "
Telefondan konumu attım ve numarayı sildim.
Adama dönüp "Çok teşekkür ederim"Tam gideceğim sırada duyduğum sesle durdum.
"Akşamın bu saatinde pijamalarla ayakkabısız sokakta ne işin var"
"Sizi ilgilendirmeyen şeyleri sormayın lütfen, tekrar teşekür ederim"
Yardım istediğim adam telefonu cebine koyarken yürümeye başladı. Önünde duran arabaya bakıp arabaya bindi.Gözlerimi adamdan çekip yol kenarında oturmaya başladım.
《《《《《《☆》》》》》》
45 dakika sonra önümde duran taksiyle,bakışlarım taksiden inene döndü.
Büşra'yı görmemle tüm gecenin acısını çıkarır gibi ağlamaya başladım."Elif kuzum ne oldu anlat bana"
Bakışları ayaklarıma inince gözlerini şaşkınlık büründü.
"Elif hastaneye gidiyoruz tutun bana taksiye binelim"
Zar zor taksiye binip hastanenin aciline gittiğimizde tekerlekli sandalyeye oturttular.Doktor ayaklarımı pansuman ettikten sonra bana dönüp konuşmaya başladı.
"Ayaklara kesici aletler batmış cam taş gibi bu haldeykende ayaklar zorlandığından dolayı daha kötü olmuş biz tedavi yaptık.Merhem yazdım. 1 hafta ayağa kalkmasın. Iyi akşamlar"
Büşra bana yönelip
"Eve gittiğimizde her şeyi anlatacaksın Elif"Cevap vermeyince
"Uykumda tanımadığım bi numara açıyorum sen bana kötüyüm diyorsun geldiğimde geceliklisin ve ağlamışsın.Sen ağlamışsın sana bisey olcak diye ödüm koptu. "
Kuru bir sesle " tamam"diye bildim.
Büşra taksi çevirmek için giderken bende hastanenin bahçeside bankta oturmaya başladım.
Etrafa boş gözlerle bakarken sokağın köşesindeki gölge görmemle ayağa kalkmaya çalıştım ama gölge kayboldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
¤Kaçak_Ruh¤
Teen FictionKaçışları hızlı ve temkinli.O büyük bir kasırga. Kaçış ne kadar büyük olursa olsun kasırgaya yakalandı bir kere Elif..