Hi Readers, ito na po ang Chapter ng story. Medyo maikli po tong part na to pero i will post Chapter 12 in a few minutes para makabawi sa chapter na to :) enjoy po.
Setting: somewhere
Matapos kong makarinig ng isang malakas na pagsabog ay hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Nasa tabi na ako ng dagat. Nagising aq sa hampas ng tubig sa aking pisngi. Init ng araw na humahalik sa aking balat. Nasilaw ako sa sobrang liwanag mula sa kalangitan.
Teka, nasaan ako? Anong gingawa ko dito. Anong ngyari? Paano ako napunta dito? Ang dami kong tanong. May nstsnaw akong isang tao. Nakadapa at wala paring malay. Pinilit kong tumayo upang lapitan sya.
"excuse me po, okay lang po kayo" tanong ko sa taong nakadapa sa buhanginan.
Buhay pa kaya ito? Hmmm... Mainit pa naman sya. Teka sino kaya ito.
WHAT THE!!! SI JOSH!!
"Josh! Gising! Josh!" Sinisigawan ko sya habang tinatapik tapik ang kanyang mukha.
"Hmmmm..." tsnging naging sagot niya
Dinala konsya sa ilalim ng isang puno. Hindi ganoon kabigat si Josh pero hirap na hirap akong dalhin sya sa ilalim ng puno.
Josh's POV
Parang ang tagal tagal kong natulog. Ang sakit ng ulo ko at ng katawan ko. Parang nalaglag ata ako sa kama ko. Teka bakit parang mabuhangin? Di ko kayang imulat ang mgs mata ko. Sino tong kasama ko? Parang pinupunasan nya ako. Bakit? sino sya? Anong ginagawa ko dito? Bakit kasama ko sya? Paano ako napunta dito?
" josh, gumising kana plss.." malambing na boses ng tsong nsgpupunas sa akin.
Pinilit kong buksan ang aking mga mata. Malabo, di ko masyadong maaninag yung mukha nya pero parang kilala ko sya.
Hindi ko talaga kayang imulat ang mata ko. Kahit magsalita di ko rin kaya.
Setting: airport of cebu
"May balita na ba? any updates?"
"sorry ma'am wala pa pong nakikitang katawan ng mga pasahero. Pasensya na po" sabi ng isang empleyado ng airport
"pasensya? Aanhin ko yan!! Nasan ang anak ko! I want my son back!" sigaw ko sa babae pero sa totoo lang hindi ako galit sa kanya.
Mrs. Miller’s Mother:
Galit ako sa sarili ko dahil pinilit kong papuntahin sya dito. Ang aking kawawang anak, Micah anak patawarin mo si mommy. Please God let him be alive.
FLASHBACK
Flasreport:
“kapapasok lamang pong balita. Isang eroplano ang bumagsak sa himpapawid ng Bacolod na may lulalang mahigit 100 katao. Ito ay kinumpirma ng mismong tauhan ng airline company. Patungo ang nasabing eroplano sa Cebu. Patuloy parin ang rescue and retrieval operation ng coastguards. ..”
END OF FLASHBACK
Matapos kong marinig ang balita, agad kong tinawagan ang cell phone ni Micah.
"the number you are calling is out of coverage area please try your call later"
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang may ibang pakiramdam akong nararamdaman. May biglang dumamping malamig na hangin sa aking braso at ito ang nagig dahilan ng aking pagiyak..
Please keep on voting and leave your comments. Thank you!
