She hug me. And keep on whispering her sorry..
Then suddenly my tears started to fall.
Shit! Ang Bakla ko. Hahaha!
Pinunasan ko na yung luha ko bago nya pa man makita..
"Ahaha, grabe ka naman, okay lang no, there's nothing to be sorry. Hahaha!" Sabi ko with a fake laugh..
Grabe hindi ako prepared.
Abby is right.. Mahal nya pa nga yung mokong na yun. Hahaha! Ang tanga ko para umasa na burado na Si Arnold sa puso ni rona.. Ang tanga ko.
Naglalakad na kami ngayon papunta sa bahay nila Rona.
Wala ni isa sa amin ang bumabasag ng katahimikan..
Hanggang sa makarating kami sa bahay nila..
"Thank you sa paghatid.." Sabi ni rona..
"Wala yon. He he so pano? Uwi na ko.." sabi ko then smiled at her..
"Galit ka ba sakin?" tanong nya sakin.
Masakit man pero dapat tanggapin, makakamove on din ako.
"Never akong magagalit sayo, at wag kang magalala, nandto lang ako at mananatili ako sa tabi mo." sabi ko.
Friendzoned ang peg ko.
Alam ko na mahihirapan ako magmove on pero okay lang, kailangan nya ko e, kailangan nya ng kaibigan at kami lang ni abby yung tunay na nagmamalasakit sa kanya.
"Alvin salamat, ang totoo kahit sino magkakagusto sayo, maling tao lang talaga yung nagustuhan mo." Sabi nya.
I just smiled at her.
Alam ko naman yun e, not always you get what you want.
Arnold's POV~
*the number you have dialled is either unattended or out of coverage area please try your call later*
Damn! Ngayon ka pa di macontact!
Yeah, I've been calling my bestfriend for nth times but still out of coverage pa din!
Nakapag desisyon na kase ako e.
Gagawin ko lahat Parang Kay rona, Parang lang bumalik sya sakin..
*kriiiiiiiiiiiing!!!!*
Eksakto! Buti naman tumawag to.
"WHERE THE HELL ARE YOU?!" Bungad ko pagkasagot ng phone.
"Ouch! Wala man lang hello??? Bakit mo ba ko hinahanap? Nafeel mo na ba ang Absences ko??" Sabi nito mula sa kabilang Linya.
"I NEED YOU RIGHT NOW! PUMUNTA KA DTO SA BAHAY!" sabi ko.
"Can you please lower your voice? Di naman ako bingi no. And also. Ayaw kitang makita kaya Bahala ka sa buhay mo dyan." Sabi pa nito.
"DAMI MO ALAM. AKO NALANG PUPUNTA DYAN" sabi ko sabay kuha ng cap ko then went out..
Naglakad lang ako ng mga 20 steps Nasa bahay na nya ako.
Hehehehe Kapitbahay ko lang to e. Hahahaha!
Dire diretso ako sa loob ng bahay nila ng makita ko Si tita.
Naggreet ako sa kanya then ask her kung nasan Si Abby.
"She's upstairs hijo." Sabi nito.
"Thanks tita, puntahan ko nalang po." Sabi ko.
Tumango naman sya.
Well ganito talaga kami e. Hahaha!
Dali dali akong pumasok sa kwarto nito.
Naabutan ko syang nakatutok sa laptop nya.. TSS.. Laptop ko pala.
"Hey!" Sabi ko pagkalapit sa kanya.
"Trespassing ka." Sabi nito habang nakatingin pa din sa ginagawa nya.
Sinara ko nga yung laptop..
"Hoy ano ba?! What the hell did you do?" Sabi nito saka lumingon sakin.
"Anyare ba sayo? Bakit high blood ka?" Sabi ko.
"Yung bestfriend ko kase maaalala lang ako kapag may kailangan." Sabi nito sabay pout.
"Ang drama Neto. Sorry na ok.? Sorry na." Sabi ko..
"Libre mo ko ice cream.." Sabi nito.
"Oo na lika na." Hinila ko na sya palabas..
"MAAAAA! PAPAKIDNAP LANG PO MUNA KO SA BESTFRIEND KO AAAAH!" sigaw ni abby bilang paalam sa mama nya.
Tuloy tuloy kami sa ministop well.. Walking distance lang e. Then dumiretso kami sa park pagkabili ng ice cream ..
"What is it?" Tanong nya sakin..
"I want her back." Walang ligoy na sabi ko..
"Sabi ko na nga ba e, expected ko na yan." Sabi nya pa.
"Would you help me?" Tanong ko.
"No..'" Sabi nya Agad.
"WHAT?! I THOUGHT YOU'RE MY BESTFRIEND????" sabi ko.
"Bat ba kanina ka pa sumisigaw?????" Iritang sabi nya..
"Why?" Sabi ko.
"Maybe it's about time na ikaw yung mageffort Parang magkaayos kayo.." Sabi niya.
"A-anong gagawin ko?" Tanong ko.
"Kung anong dapat. If you really into her you must do everything! Kung Kelangan ligawan mo, do it. Ganyan talaga besty.." Sabi nya..
"Its the effort that counts." Sabi nya pa..
Its the effort that counts..
Its the effort that counts..
