''Jean, je moet de komende 3 dagen elke dag om 7 uur bij mij zijn. Om half 9 moet ik met mijn eigen team trainen. Om 12 uur kunnen we dan in de fitnesszaal trainen en in de avond rond 9 uur kunnen we nog een paar kilometer joggen.'' ratelt David op als we een kleine halfuur later in zijn Bugatti Veyron zitten.
''Je auto, hé.'' Zeg ik. ''Karim Benzema heeft deze auto toch ook?''
''So what?'' Vraagt hij. ''Ik zit je hier van alles uit te leggen en het enige waar jij oog voor hebt is dat we in een Bugatti Veyron rijden die Karim Benzema ook heeft?''
''Je beantwoord mijn vraag met een vraag'' reageer ik.
---
Hij geeft zijn sleutels af en we lopen naar binnen.
''Ooit Italiaans gegeten?'' vraagt hij.
''Nee'' zeg ik. Zijn ogen worden groter en zijn lippen krullen omhoog van vreugde.
''Laat mij alles uitkiezen.'' Zegt hij en hij leunt naar me toe. ''Sommige dingen hier zijn niet om te eten.''
''Davied! Il mio amico!'' roept een man dat op ons af komt lopen. Zijn zwarte Italiaanse snor ziet er grappig uit en hij heeft een hoed op zijn gezicht dat steeds voor zijn bruine ogen zakt.
''Alex! Amico!'' roept David blij. De twee mannen geven elkaar even een knuffel en beginnen in het Frans wat te praten. Dan wend de man zich naar mij en kijkt me even bewonderd aan.
''Davied, (door zijn accent spreekt hij het echt zo uit)wie is dit? Is dit je fidanzata?'' vraagt hij in het Engels met een heftige Italiaanse accent.
''Nee'' zeggen we door elkaar heen, waardoor het meer klinkt al 'Néih'. Ik weet niet wat hij net zei maar ik ben niks van David en David is niks van mij. We grijnzen even dom naar elkaar als David verder praat. ''Dit is Jean, Jean dit is Alex.''
Alex leid ons naar een gezellige tafeltje met uitzicht over een mega grote fontein. Er hangen allemaal lampen met verschillende Italiaanse versieringen wat het nog gezelliger maakt. Ik kijk vol verwondering toe en David besteld onze eten. Als hij ziet dat ik het wel naar mijn zin heb lacht hij even kort naar mij.
''Ik heb echt lekkere eten besteld. Echt raar dat je nog nooit Italiaans hebt gehad.'' Zegt hij.
''In Londen is het niet echt populair.''
''Londen is echt een mooie plaats. Ben er een paar keer geweest in de winterstop vorige seizoen.''
---
We hebben het voor gerecht en hoofd gerecht al gehad en ik voel me echt op mijn gemak bij David. Ik weet ook niet waarom we alle twee zo lullig tegen elkaar deden vanmiddag. Ik denk dat het komt omdat ik een kater had en David nog in zijn liefdesverdriet zat. Je kan het ook aan hem zien, soms valt hij een tijdje stil en staart hij even voor zich uit om vervolgens weer terug te keren naar de echte wereld. Wat zeg ik nou weer? Ik ken hem nog maar een paar uur.
''OMG'' schreeuw ik opeens en David schrikt wakker uit zijn gedachten.
''Wat?'' vraagt hij geschrokken.
''Kijk! Daar zijn kindjes aan het voetballen!'' ik wijs uit het raam naar een veldje een eind verderop.
David kucht even. ''Jij bent zelf ook nog een kind, dus echt bijzonder is het niet'' lacht hij me toe.
''David! Zie je dan niet hoe leuk ze bezig zijn?'' vraag ik. Ik sta op.
''Je gaat toch niet serieus naar hun toe nu we Italiaans aan het eten zijn?'' vraagt hij.
JE LEEST
FALLING, FORWARD, FOOTBALL. (David Luiz Fanfiction- Dutch/Nederlands)
Teen FictionI hate you I love you I hate that I want you You want her, you need her And I'll never be her * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Je weet toch wel di...
