A Wicked Promise

Prologue

You're like a Grimoire I don't want to seek

A chant I don't want to speak

A spell I don't want to think

Or even a potion I don't want to drink

Then I avoided you with all my might

Yet with you on my mind I can't sleep at night

As I close my eyes in my dreams I was haunted

Because you show in a place I never wanted

A promise I don't want to fulfill

But within my heart know I already feel

That the first time I saw an enchantress

I know that I'm already helpless

That the Fate already decided

That we are both destined

Bond by a willful promise

That is now the reason of my demise

London, Great Britain

WITH a sigh of relief Castor felt his energy drain as he heard that her new born daughter is healthy undeniably and his wife is already in a steady condition. Ilang oras din ang inilagi nila sa ospital sa panganganak ng panganay nila ni Eliza na sa loob ng mahabang panahon nilang pagaantay ng asawa ay sa wakas ay nabiyayaan din sila ng anak.

Gusto na sana niyang makita ang bagong biyaya sa buhay nilang mag-asawa pero hindi niya iyon agad nagawa nang may mapansin siyang isang bata na nakasunod sa isang nurse na tila tulala.

Hindi niya tuloy maiwasang mapakunot noo nang tila parang balewala lang na sumusunod ang bata sa nurse na wala sa sarili.

Then he saw the child's eyes a glimpse the unusual shade of grey on it. A Vampire? But the child doesn't smell like one unless...

His curiousity became the better of him at tahimik na sinundan ang dalawa. Lalong napakunot ang noo niya nanag pumasok ang nurse sa isang kwarto at sumunod din ang bata hanggang sa narealize niya na storage room ang lugar ng mga blood bags. Then maybe the kid was a halfbreed afterall.

Pagkatapos ay lumabas ang nurse na nakatulala at mayamaya pa ay tila disoriented na nagpalinga-linga marahil nagtataka kung papaano napunta sa lugar bago ito lumakad na palayo habang nakatingin sa hawak nitong clipboard.

Ang ipinagtataka lang niya ay hindi man lang lumabas ang bata marahil ay dumaan ito sa may bintana pero sa tingin niya ay mas mabuti na lang na pumasok na siya sa loob.

Nagpalinga-linga muna siya bago siya pumasok sa kwarto at nanag makita niyang wala namang tao sa loob ay ppihit na siya paalis pero bigla na lang sumara ang pinto at sa likod 'non ay nandon ang batang lalaki at masamang nakatingin sa kanya.

"Mind your own business, Old man." Anito habang may nakasukbit na bag sa likod nito na sa hula niya ay naglalaman ng mga blood bags na nakuha nito sa loob.

"You should know how to be careful then, Boy." Aniya pero ramdam niya ang panganib na ibinibigay ng bata sa tantiya niya ay anim o pitong taon lamang. Kapagkuwan ay ipinakita na niya ang totoo niyang pagkatao.

He saw the threatening stance that the boy had when he realize that he wasn't an ordinary mortal that the boy ought to be. Alam niyang magaling siya pagdating sa pagtatago ng presensiya niya at hindi na siya nagtataka na hindi agad iyon napansin ng bata.

"What do you want?" asik nito as his gray eyes turned into silver as he bared his fangs to him.

"Actually nothing just a bit curious, I don't want to fight." Aniya sa totoo lang ay hindi niya maintindihan kung bakit sinundan niya ito.